ناصر مهردادی - عضاء هیئت علمی دانشگاه تهران –دانشکده محیط زیست گروه مهندسی محیط زی
غلامرضا نبی - عضاء هیئت علمی دانشگاه تهران –دانشکده محیط زیست گروه مهندسی محیط زی
افشین تکدستان - عضو هیات علمی دانشگاه جندی شاپور اهواز و دانشجوی دکترای تخصصی مهندسی ع

یکی از معایب عمده فرایندهای هوازی تصفیه بیولوژیکی فاضلاب از جمله فرایند لجن فعال تولید نسبتا زیاد لجن مازاد بیولوژیکی است . بطوریکه حدود 40 الی 60 در صد هزینه سرمایه گذاری و متجاوز از 50 درصد هزینه راهبری و نگهداری تصفیه خانه ها و 90% مشکلات تصفیه خانه به امر تصفیه و دفع لجن حاصل از تصفیه خانه فاضلاب مربوط میشود.هزینه های سنگین عملیات و فرایندهای تصفیه لجن از یک سو و وضع قوانین واستانداردهای شدید برای استفاده مجدد ویا دفع لجن حاصل از تصفیه فاضلاب از سوی دیگر سبب شده است که شیوه های کاهش تولید لجن در فرایندهای هوازی تصفیه فاضلاب مورد توجه قرار گیرد. از مهمترین شیوه های فیزیکو شیمیایی کاهش لجن مازاد بیولوژیکی ، کاهش ضریب تولید بیومس از طریق اعمال اکسیداسیون بخشی از لجن تولیدی توسط مواد اکسید کننده نظیر ازن و کلر ، دورریزی انرژی( (Energy Spilling توسط موادآلی سمی یا فلزات سنگین ،تصفیه حرارتی –قلیایی ، تغییر PH و استفاده از پالس الکتریکی در لجن برگشتی می باشد. هدف از ارائه این مقاله ارائه راهکارهای مناسب جهت کاهش تولید لجن مازاد بیولوژیکی از طریق کاهش ضریب تولید بیومس در فرایندهای هوازی تصفیه فاضلاب بویژه لجن فعال توسط فرایندهای فیزیکو شیمیایی و قایسه بین آنها میباشد.

تصفیه بیولوژیکی ، کاهش تولید لجن ، دورریزی انرژی ، متابولیسم جفت نشده