بررسی مقاومت فشاری و دوام بتن خود متراکم سبک حاوی درصدهای مختلف نانوسیلیس

نانو سیلیس به سبب دارا بودن عملکرد مناسب سوپر پوزولانی هزینه پایین تر و دسترسی بیشتر به عنوان مهمترین و پرکاربردترین نوع نانوذرات در صنعت بتن مطرح میباشد. این ماده با عملکرد چهارگانه خود موجب بهبود خواص رئولوژیک، مقاومتی و دوامی مصالح پایه سیمانی میگردد. نانوسیلیس با دارا بودن خواص پوزولانی منحصربفرد، یکی از مصالح نوین در صنعت ساختمان به شمار میآید. لذا این مطالعه انجام گردید تا اطلاعاتی در مورد دوام مخلوط های بتن خود تراکم سبک با استفاده از درصدهای کم نانو سیلیس را فراهم کند. نتایج پژوهش نشان داد که میزان بهینه جایگزینی نانو سیلیس در صورتی که مقاومت فشاری مد نظر باشد 2 درصد، و در صورتی که مقاومت و دوام مد نظر باشد 3 درصد وزنی سیمان میباشد و با جایگزینی 3 درصد وزنی سیمان با نانو سیلیس، درصد جذب آب بتن سبک خود تراکم را به نصف نمونه شاهد کاهش میدهد. افزودن نانو سیلیس در بهترین حالت باعث شد نفوذ یون کلرید در این طرح اختلاط به درجه خیلی کم رسیده و بتن سبک خود تراکم را با تمام شرایط محیطی سازگار کند. نانوسیلیس در بهترین حالت توانست عمق نفوذ آب تحت فشار در سن 90 روزگی را به میزان 7/3 میلی متر یا معادل 56 درصد نسبت به نمونه شاهد کاهش دهد. از نتایج چنین برمی آید که نانوسیلیس به عنوان پوزولان و ماده پرکننده نقش مثبت و موثری در بهبود خواص بتن دارد

Keywords:

بتن خود متراکم سبک , نانوسیلیس , مقاومت فشاری , دوام