نقش بیوراکتورهای غشایی (MBR) در استفاده مجدد آب

توسعه استفاده مجدد مواد با ارزش ازجمله آب یکی از راهکارهای رسیدن به اهداف توسعه پایدار است. عملیاتی شدن این راهکار موجب کاهش مصرف انرژی و آثار مخرب زیست محیطی می شود. به دلیل اینکه کمبود آب و آلودگی آن از مهمترین مشکلات جوامع در سراسر دنیا است، تحقیقات در جهت افزایش دسترسی به منابع آب با استفاده از سه عنصر توسعه منابع جدید آب، جلوگیری از تخریب منابع آبی و بهینه کردن مصرف آن ادامه دارد. استفاده مجدد روشی مناسب است که هر یک از این سه عنصر مهم را در بر می گیرد. درشهرهای بزرگ با میزان بالای مصرف آب و تولید زیاد فاضلاب، پتانسیل بالایی برای استفاده مجدد فاضلاب و کاهش بار آلودگی در محیط زیست وجود دارد. اغلب موارد استفاده آب در این گونه شهرها به کیفیت آب شرب نیاز ندارد. در کلان شهرها به دلیل توسعه شهرسازی، سطح شهرها پوشیده از بتون و جاده های آسفالته است و ظرفیت ماند آب کم می باشد. به علاوه آب باران به سرعت وارد سیستم زهکشی می شود و این امر باعث می شود که محیط زیست آبی در شهرها بسیار کم باشد. در صورت استفاده مجدد آب برای این منظور، در نظر گرفتن خط مشی های کیفیتی مناسب الزامی است. در این مقاله ضمن معرفی لزوم استفاده مجدد از آب و موارد کاربردی آن شامل تامین آب شرب، صنایع و احیای آبهای زیرزمینی، نقش بیوراکتورهای غشایی (MBR) در تصفیه پیشرفته فاضلاب با رویکرد به استفاده مجدد بررسی شده است. همچنین عوامل موثر در طراحی و انتخاب MBR ، مزایا و معایب آن بحث شده است.

Keywords:

استفاده مجدد آب , بیوراکتورهای غشایی , تصفیه پیشرفته فاضلاب