سامان ولی نوری - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
صالح سوری - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

از پیامدهای شهرنشینی شتابان، عدم تعادل و نابرابری کاربری ها در سطح شهرها و در بین مناطق و نواحی شهری است. نابرابری، ناخوشایندترین پدیده زندگی اجتماعی و به لحاظ آثار و نتایجش شاید غیرانسانی ترین آن هاست؛ زیرا تا زمانی که نابرابری وجود داشتهباشد، فقر نیز وجود خواهد داشت. نابرابری، به عدم رضایت شهروندان از زندگی خود منجر شده و بحرآن های اجتماعی و مشکلات پیچیدهفضایی را موجب خواهد شد.کاربری های خدمات شهری، به عنوان یکی از مبانی سنجش رفاه شهروندان و مطلوبیت و دسترسی به آن ها ، از شاخص های اساسی توسعه شهری است. این مقاله، به بحث و بررسی در مورد نابرابری و عدم تعادل کاربری های خدمات شهری در منطقه 4شهرداری تهران با استفاده از شاخص ضریب تغییر پذیری و روش های توصیفی و نمایشی (عکس، جدول و نمودار) پرداخته است. نتایجتحقیق نشان می دهند که هم به لحاظ کالبدی و اجتماعی و هم از نظر توزیع کاربری های خدماتی در سطح منطقه، نابرابری و عدم تعادل آشکار دیده می شود که این امر نیازمند درک و توجه تصمیم سازان و تصمیم گیران عرصه برنامه ریزی در سطح منطقه است و تلاش مدیران شهری باید در راستای کاهش و رفع عدم تعادل ها و تخصیص کاربری ها به نواحی محروم تر و ارتقای سطح و سرانه و کیفیت کاربر ی ها در منطقه جهت یابد.

نابرابری، کاربری اراضی، خدمات شهری، منطقه چهار شهر تهران