ابراهیم معمری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
مصطفی دهداری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران

بخش مسکن را می توان یکی از مهم ترین بخش های توسعه در یک جامعه دانست؛ به طوری که با ابعاد وسیع اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی،زیست محیطی و کالبدی خود، اثرات گسترده ای در ارائه ویژگی ها و سیمای جامعه به مفهوم عام دارد. از یک سو، اهمیت اقتصادی و اجتماعی مسکن،این بخش را کانون توجهات عمومی قرار داده است و از سوی دیگر، به دلیل اشتغال زایی این بخش و ارتباط آن با بسیاری از بخش های دیگر اقتصادی،به عنوان ابزاری مناسب در جهت تحقق سیاست های اقتصادی، تلقی می شود. می توان این گونه بیان نمود که مسکن، از جمله مهم ترین مسائلی است که انسان همواره با آن دست به گریبان بوده و در تلاش برای رفع این مسأله و یافتن پاسخی مناسب و معقول برای آن بوده است. هدف مقاله حاضر، بررسی شاخص های کمی و کیفی مسکن شهر گرگان است که بدین منظور از روش توصیفی- تحلیلی و میدانی استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که شاخص های کمی مسکن در شهر گرگان، بسیار نامناسب است و این وضع در مطالعه شاخص های کیفی مسکن، نامناسب تر؛ به طوری که برشرایط زندگی اجتماعی و فرهنگی خانوارهای شهری، بسیار تأثیر گذار است. در زمینه بهبود وضعیت مسکونی شهر گرگان، با در نظر گرفتن شاخص هایتأثیرگذار در وضعیت مسکن که شامل شاخص های اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی و در آخر کالبدی می شود، پیشنهادهایی جهت بهبود وضعیت مسکن شهر گرگان ارائه شده است

مسکن، شاخص های مسکن، سکونت، شهر گرگان