بررسی و محاسبه میزان کاهش آلودگی صوتی ناشی ازبکارگیری فضای سبز به همراه موانع صوتی

Publish Year: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 3,440

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ESPME01_149

تاریخ نمایه سازی: 9 اردیبهشت 1387

Abstract:

امروزه در اغلب شهرهای دنیا صدای ناشی از وسائط نقلیه یکی از متداول ترین منابع آلودگی صدا می باشد..نصب موانع صوتی متداولترین روش برای کاهش آلودگی صدا می باشد. عامل بسیار حائز اهمیت در طراحی موانع، عامل زیبایی شناسی و تأثیر آن برمحیط اطراف می‌باشد. کاشت پوشش گیاهی بومی در پشت موانع در سویی که منازل قرار گرفته‌اند، ضروری می‌باشد. بنابراین منظور نمودن عامل زیبایی شناسی در طراحی موانع و سازگاری آنان با محیط پیرامون ضروری به‌نظر می رسد. مقرر کردن پوشش گیاهی و فضای سبز در پیرامون موانع به منظور کنترل آلودگی هوا، گرد و غبار و نور و کم کردن فشارهای عصبی و روحی رانندگان و ساکنین مناطق همجوار و در نظر گرفتن راحتی و آسایش و نیاز تفرجی این افراد با ایجاد پارک خطی بین بافت مسکونی و جاده ضروری بنظر می رسد لذا در این راستا ایجاد تنوع مطلوب در طرح با توجه به پوشش گیاهی متنوع از لحاظ نوع، بافت، رنگ، فرم به نحوی که به آشفتگی بصری نیانجامد، ایجاد تنوع در طول مسیر بزرگراه با طراحی متنوع و متناوب مانع صوتی و ایجاد تنوع مطلوب در فضاها و تجربیات احساسی و کیفیت فعالیتها در طراحی پارک خطی پیرامونی لازم بنظر می رسد . گیاهان عوامل بسیار موثری در کنار موانع صوتی هستند و نقش هائی چون مخفی کردن مانع پوشاندن آن بطور کامل تاثیر حیات بخشی به عوامل مصنوع، زیبا سازی منظر، ایجاد نقاط کانونی در طول مانع را ایفا می کنند.در این مقاله به محاسبات مربوط به کاهش آلودگی صوتی ناشی از بکارگیری موانع صوتی با استفاده از روش هندسی با استفاده از عدد فرنل و منحنی مربوطه پرداخته می شود و در ادامه به محاسبه میزان کاهش صدا در نتیجه استفاده از فضای سبزمی پردازیم.

Authors

لیلا خوبان

عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات و د

عباسعلی قیومی

دانشجوی دکتری مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی واحد عل

پروین نصیری

عضو هیئت علمی دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی دانشگاه علوم

مجید عباس پور

استاددانشکده مکانیک دانشگاه صنعتی شریف