مدلسازی حساسیت زمین لغزش با استفاده از الگوریتم ترکیبی نسبت فراوانی- انتروپی (مطالعه موردی، شرق استان مازندران)

شناخت نواحی مستعد وقوع زمین لغزش و خطرات ناشی از آن یکی از اقداماتاولیه در مطالعات آبخیزداری و مدیریت جامع حوزه های آبخیز است. هدف از پژوهش حاضر مدل سازی حساسیت زمین لغزش با استفاده از الگوریتم ترکیبی نسبت فراوانی- انتروپی در شرق استان مازندران می باشد. در اولین گام با شناسایی 276 زمین لغزش در منطقه مورد مطالعه بر اساس بازدیدهای میدانی و گزارشات بانک اطلاعات زمین لغزشف نقشه پراکنش زمین لغزش های منطقه آماده گردید. در گام بعدی بر اساس مرور منابع، 12 عامل طبقات ارتفاعی، درجه شیب، جهت شیب، طول شیب، شکل های شیب (Plan و Profile)، تراکم زهکشی، کاربری اراضی، سنگ شناسی و فاصله از آبراهه ها، جاده ها و گسل ها به عنوان عوامل مؤثر بر وقوع زمین لغزش انتخاب گردیدند. متعاقباً ارتباط بین رخ داد زمین لغزش و هر عامل و میزان تأثیر آنها به ترتیب بر اساس مدل نسبت فراوانی و انتروپی برآورد گردید. نهایتاً نقشه حساسیت زمین لغزش با مدل ترکیبی نسبت فراوانی- انتروپی تهیه و بر اساس 30 درصد از نقاط لغزشی استفاده نشده در فرایند مدل سازی و تخمین سطح زیرمنحنی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج ارزیابی بیانگر دقت خوب مدل ترکیبی مذکور با سطح زیرمنحنی 70/40 درصد می باشد.

Keywords:

مدلسازی حساسیت زمین لغزش , نسبت فراوانی , شاخص انتروپی شانون , سامانه اطلاعات جغرافیایی , شهرستان قائم شهر