پهنه بندی خشکسالی در استان هرمزگان

خشکسالی به عنوان یک مخاطره طبیعی مخرب و زیان آور منجر به اثرات منفی بر جامعهف اقتصاد و محیط زیست می شود. بر همیناساس مطالعه و بررسی خشکسالی به جهت اطلاع و آاگهی از وضعیت و شدت آن بمنظور مدیریت آن امری ضروری است. روش های زمین آمار به دلیل درنظر گرفتن همبستگی و ساختار مکانیده هاف از اهمیت زیادی در بررسی و پیش بینی متغیرهای مکانی از جمله خشکسالی برخوردار هستند. هدف از انجام این پروژه ارزیابی دقت روش های زمین آمار کریجینگ، و عککی فاصله در پهنه بندب و تهیه نقشه های خشکسالی بر اساس شاخص SPI در استان هرمزگان در دو سال 1388-1389 و 1389-1390 می باشد. نتایج این تحقیق نشان داد که پهنه بندی خشکسالی بر اساس شاخص روش عکس فاصله دارای نتایج بهتری نسبت به روش دونیابی معکوس وزنی فاصله می باشد. متوسط خشکسالی در کل ایستگاه ها در هر دو سال در طبقه ی ضعیف قرار گرفت. نتیجه ی واریوگرامی مدل های مختلف حاکی از دقت بیشتر مدل های کروی و گوسی به ترتیب برای سال های 1388-1389 و 1389-1390 با ضریب تبیین و خطا بوده است. پهنه بندی خشکسالی در هردو نشان داد که روش کریجینگ دقت بالاتری نسبت به معکوس وزنی فاصله دارد.

Keywords:

خشکسالی , پهنه بندی , شاخص های خشکسالی , زمین آمار , استان هرمزگان