ارزیابی رفتار دینامیکی غیر خطی سکوهای دریایی با به کارگیری تئوری موج نو مقید شده و روش تحلیلی زمان دوام

یکی از عوامل تعیین کننده در طراحی سازه های دریایی، شناخت دقیق رفتار آنها در برابر نیروی ماهیتاً پیچیده و تصادفی امواج میباشد. عموماً طراحی و ارزیابی سکوهای ثابت فلزی در برابر امواج بر اساس دو سطح بارگذاری انجام میشود، موج تراز طراحی و موج ترازحد نهایی. از نقطه نظر طراحی، نیروی امواج وارد بر سکوهای دریایی به کمک مدل های منظم همچون استوکس مرتبه 5 در آب های عمیق و کنوئیدال (درآبهای کم عمق) محاسبه می گردد. در این رویکرد فرض میشود تمام انرژی موج در یک فرکانس ثابت متمرکز میباشد و بنابراین در مواردی که انجام تحلیل دینامیکی سازه ضرورت یابد، صحت نتایج مورد بحث خواهد بود. جامع ترین راهکار مطالعه رفتار دینامیکی سازه های دریایی در مقابل نیروی امواج، به کارگیری تاریخچه های زمانی بلندمدت نامنظم و تصادفی تراز سطح آب و روش حل مستقیم معادلات حرکت در دامنه زمان میباشد که امری زمان بر، پرهزینه و تفسیر نتایج خروجی نیز به لحاظ حجم بالای داده های آن دشوار خواهد بود. بر این اساس، تعدادی از محققین تاریخچه های زمانی نامنظم کوتاه مدت، همچون مدل موج نو مقیدشده را پیشنهاد داده اند که نتایجی مشابه نتایج به دست آمده از شبیه سازی های بلندمدت حاصل خواهد شد. از روشهای نوین ارزیابی دینامیکی سازه ها، روش زمان دوام میباشد. جامع بودن در عین سهولت به کارگیری، امکان پذیری در ورود پارامتر و معیارهای دلخواه جهت مطالعه در حین انجام آنالیز و کاهش زمان و هزینه محاسبات از ویژگیهای این روش موثر است. در این مطالعه، با تولید تاریخچه های زمانی کوتاه مدت افزایشی، متناسب با رویکرد تحلیلی زمان دوام، روشی مفید به منظور تحلیل دینامیکی غیرخطی سکوهای دریائی در برابر امواج معرفی میگردد. بدین منظور با درنظر گرفتن احتمال خرابی به برش پایه، امواج تراز طراحی و تراز حد نهایی به دست آمده و از آن به عنوان ارتفاع موج هدف استفاده گردیده است. نتایج به دست آمده از یک نمونه سکوی مدلسازی شده حاکی از کارآمدی این روش می باشد

Keywords:

سکوی دریایی , امواج تصادفی , تحلیل دینامیکی غیرخطی , تاریخچه های کوتاه مدت نامنظم افزایشی , روش زمان دوام