رابطه مدیریت ریسک با سرمایه فکری (مطالعه موردی: بورس اوراق بهادار تهران)

در جوامع دانش محور کنونی،بازده سرمایه فکری به کار گرفته شده اهمیت یافته است. این به آن معنی است که در مقایسه باسرمایه های فکری، نقش و اهمیت سرمایههای مالی در تعیین قابلیت سودآوری پایدار کاهش چشمگیری یافته است.از این روهدف اصلی در پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سرمایه فکری ومدیریت ریسک طی سالهای 1387 تا 1391 در بورس اوراقبهادار تهران بوده است. در این راستا ما از مدل پالیک برای شناسایی و سنجش متغیر مستقل استفاده نوده ایم وبرای تجزیه وتحلیل اطلاعات، از داده های بدست آمده از نرم افزار ره آورد نوین ، برای محاسبه متغیرهای پژوهش،از نرم افزار Excelاستفاده شده است. و جهت آزمون فرضیه ها از نرم افزار Spss به کمک آماره های توصیفی و استنباطی نظیر تحلیل همبستگی، مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفتند. بنابراین 70 شرکت فعال بورسی به عنوان نمونه انتخابی در نظر گرفته شد. نتایج حاصل ازآزمون فرضیه های پژوهش با استفاده از روش رگرسیون چندگانه برای فرضیه های اصلی صورت گرفته است. فرضیه اصلیاول که به بررسی رابطه بین سرمایه فکری و ریسک کل می پردازد نشان از عدم وجود رابطه معناداری بین سرمایه فکری وریسک کل در بورس اوراق بهادار تهران دارد. فرضیه اصلی دوم که به بررسی رابطه بین سرمایه فکری و ریسک سیستماتیکدر بورس اوراق بهادار تهران طی سال های ذکر شده می پردازد از وجود رابطه معنادار بین سرمایه فکری و ریسک سیستماتیکدر بورس خبر می دهد.

Keywords:

سرمایه فکری , ریسک , سرمایه ساختاری , سرمایه انسانی , سرمایه فیزیکی