بهزاد صدیقی شیخ حسن - دانشجوی دکترا علوم دامی، تغذیه طیور دانشگاه تهران
محمود شیوازاد - استاد گروه علوم دامی دانشگاه تهران
مجتبی زاغری - دانشیار گروه علوم دامی دانشگاه تهران

در این آزمایش با استفاده از طرح بلوک های کاملاً تصادفی تاثیر سه سطح انرژی در چهارتکرار شامل : 1- سطح انرژی جیره مطابق کاتالوگ سویه آرین 2- کاهش سطح انرژی جیره به میزان 100 کیلوکالری در دوره آغازین و 150 کیلوکالری در دوره رشد و پایانی نسبت به کاتالوگ سویه آرین 3- کاهش سطح انرژی جیره به میزان 200 کیلوکالری در دوره آغازین و 300 کیلوکالری در دوره رشد و پایانی نسبت به کاتالوگ سویه آرین بر عملکرد و پیشگیری از عارضه آسیت 60 قطعه جوجه گوشتی در طول شش هفته بررسی شد. در طول آزمایش وزن بدن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی و درصد تلفات تعیین شد. در 35 روزگی هماتوکریت و فراسنجه های خونی اندازه گیری شد. در پایان آزمایش ویژگی های لاشه و نسبت بطن راست به کل بطن تعیین و مقایسه شد. کاهش سطح انرژی جیره افزایش وزن بدن و مصرف خوراک را افزایش داد (P<0/05). تیمار دو ( 3050، 2950، 2900) بیشترین نسبت بطن راست به کل بطن را داشت ( P<0/05). کاهش انرژی جیره مقادیر هموگلوبین، و هماتوکریت را کاهش داد (P<0/05) و سطح کورتیکواسترون افزایش یافت (P<0/05). هورمون T3 تحت تاثیر کاهش انرژی جیره قرار نگرفت ولی T4 با کاهش سطح انرژی جیره افزایش یافت (P<0/05) و همچنین نسبت T3 به T4 با کاهش سطح انرژی جیره کاهش یافت (P<0/05). با توجه به نتایج کاهش سطح انرژی جیره به صورت 100 کیلوکالری در دوره آغازین و 150 کیلوکالری در دوره رشد و پایانی کمتر از کاتالوگ سویه آرین از لحاظ عملکرد و تلفات و شاخص های مرتبط به آسیت بهتر ازدو گروه دیگر بود.

انرژی جیره، آسیت، عملکرد، جوجه های گوشتی