حسین کوهستانی - استادیار و عضو هیئت علمی گروه ترویج و توسعه روستایی، دانشگاه تبریز
بهنام اکبری - دانشجوی ارشد توسعه روستایی، دانشگاه تبریز

ما در عصری زندگی می کنیم که همه چیز آن دستخوش تغییرات بنیادی است. همراه شدن اینترنت با کامپیوتر نوعی از آموزش را به وجود آورده که از آن به آموزش الکترونیک تعبیر می شود. متأسفانه در کشور ما و در اکثر کشورهای دنیا، سنتی ترین و عقب مانده ترین قشر جامعه را کشاورزان تشکیل می دهند. اکثر آنان یا تحصیل نکرده اند و یا در دوران کودکی آن را رها نموده اند. نیاز به تداوم آموزش در بین این قشر از جامعه که تولید کننده یکی از نیازهای اساسی زندگی ما هستند، نسبت به سایر اقشار حیاتی تر است. از سویی، به خاطر محدودیت های موجود، امکان آموزش های گوناگون برای آن ها کمتر است. یکی از مناسب ترین گزینه ها برای حل این مشکل، استفاده از آموزش الکترونیک است. قسمت اعظم تحقیق حاضر به روش اسنادی است که در آن از نتایج مطالعات پژوهشی و گزارش تحقیقات محققین و همچنین مطالعات و تحقیقات کتابخانه ای استفاده شده است. در این تحقیق پس از بررسی منابع مورد نظر و تجزیه و تحلیل آمارهای منتشره و نتایج پژوهشی، سعی شده است که به شناخت و معرفی آموزش الکترونیک در کشاورزی پرداخته شود و استفاده از آموزش الکترونیک در کشاورزی ایران مورد بحث قرار گیرد. با معرفی ارزش آموزش الکترونیک و ارائه راهکارهای مناسب در زمینه کاربردآن در سیستم های کنونی کشاورزی می توان علاوه بر توسعه یافتگی، پایداری طبیعت را نیز به همراه داشت. در این مقاله ابتدا به ارایه تعاریفی آموزش الکترونیک پرداخته می شود. سپس، مزایا و معایب این آموزش اشاره شده و در پایان نیز کاربردهای آموزش الکترونیک در کشاورزی جهان و ایران مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.

آموزش الکترونیک،کشاورزی، فناوری اطلاعات و ارتباطات