ورود طبیعتگردان بر روستاهای نزدیک به مناطق تالابی و حفظ آنها( مطالعه موردی : تالاب آجی گل گلستان)

بخش بسیار مهمی از فعالیت های گردشگری در دنیای امروز مبتنی بر یک گرایش قوی و بهره مندی از طبیعت است که امروزه اکوتوریسم 1 با محوریت توجه به مناطق طبیعی با تاثیر گذاری بر اقتصاد منطقه باعث بهبود شرایط زیستی مردم و محیط طبیعی شده است.از جمله مناطق طبیعی زمین، تالاب ها هستند که دارای اکوسیستم های منحصر به فرد آبی و خاکی می باشند که بدلیل داشتن آب مناسب جهت کشاوردی باعث بوجود آمدن آبادی های زیادی در اطراف خود شده اند. امروزه تالاب آجی گل واقع در استان گلستان به دلیل توسعه شهر نشینی در بالا دست، تخلیه فاضلاب های صنعتی و برداشت بی رویه آب، از توان اکولوژیکی آن کاسته شده است وکشاورزی و به طبع اقتصاد منطقه روند رو به زوال را طی می کند با این وجود توجه به پتانسیل های جذب گردشگری طبیعی می تواند در جهتایجاد منبع درآمد ی در کنار کشاورزی و عاملی برای حفظ منابع طبیعی و آبی و درنهایت توسعه اقتصادی منطقه گامی بزرگ باشد در راستای حفظ معیشت مردم منطقه.یافته های تحقیق در روستای تنگلی به عنوان نزدیکترین آبادی به تالاب نشان می دهد که ورود طبیعت گردان به سایت های طبیعی و استفاده از امکانات رفاهی باعث تاثیر گذاری مثبت و ارتقاء بخش درآمد و اشتغال گردیده و در نهایت باعث حفظ معیشت ساکنین و بهبود توان اکولوژیکی تالاب آجی گل می گردد.

Keywords:

طبیعت گردان , حفظ معیشت ساکنین روستا , توان اکولوژیکی تالاب آجی گل