بررسی عددی تاثیر زاویه ژئوتکستایل در نشست پی های گسترده و ضریب اطمینان پایداری شیب در مجاورت شیب

هدف از انجام این پژوهش بررسی عددی نشست پی گسترده و ضریب اطمینان پایداری شیب در شیروانی های مسلح شده با ژئوتکستایل است. بررسی شرایط پایداری و ناپایداری شیروانی خاکی، یکی از مسائل مرتبط با رشته تخصصی خاک و پی بشمار می آید و در کمتر جایی است که بحث شرایط زوال و ضرایب اطمینان بحرانی این گونه سازه های خاکی مطرح نباشد. در این مطالعه برای بررسی اثر شیب مسلح شده با ژئوتکستایل بر پی های سطحی مجاور در شرایط استاتیکی، از تحلیل اجزا محدود دوبعدی در نرم افزار المان محدود Plaxis استفاده می شود. خاک مورد مطالعه در این پژوهش از نوع رسی و ماسه ای می باشد. در این تحلیل ها اثر موقعیت سازه های سطحی نسبت به شیب در بعد عمود بر صفحه نادیده گرفته می شود. برای مدلسازی پژوهش حاضر در نرم افزار، با ایجاد تغییر در پارامتر زاویه ژئوتکستایل، اقدام به تغییر محیط مورد مطالعه می کنیم. نتایج نشان می دهد در خاک رسی با افزایش زاویه قرارگیری ژئوتکستایل ابتدا ضریب اطمینان پایداری شیب به میزان کمی کاهش یافته و سپس به میزان 7 درصد نسبت به حالت قرارگیری ژئوتکستایل به حالت افقی افزایش می یابد و در خاک ماسه ای با افزایش زاویه قرارگیری ژئوتکستایل ضریب اطمینان پایداری شیب کاهش یافته است.

Keywords:

زاویه لایه ژئوتکستایل , ضریب اطمینان , پایداری شیب , نشست , خاک رسی و ماسه ای