بازیابی مولفه های حس مکان در عناصر معماری مساجد ( نمونه موردی : مسجد وکیل شیراز )

حس مکان به معنای ادراک ذهنی مردم از محیط و احساسات کم و بیش آگاهانه و تجربه و درک خاص از یک قرارگاه ویژه که جهت گیری شخص را نسبت به یک مکان با احساسی از تفاوت، جهت یابی و درک فضایی، مشخص می کند و شخص را در ارتباطی درونی با محیط، قرار می دهد به طوری که فهم و احساس فرد با زمینه معنایی محیط، پیوند خورده و یکپارچه می شود. مسجد را می توان به عنوان یک پایگاه اصلی مذهب و هویت شهری در محله ها دانست. روش تحقیق پژوهش حاضر، روش توصیفی– تحلیلی است که به مسجد وکیل شیراز به صورت موردی، پرداخته است تا بتوان به بازیابی مولفه های حس مکان در عناصر معماری مسجد، پرداخت تا با ویژگی های معنایی در طراحی معماری مسجد به عنوان پیام رسان توحیدی، آشنا شد و مسجد را بستری مناسب برای ادراک مخاطب و تبلیغ اندیشه معنوی، قرار داد و چارچوبی را برای آگاهی طراحان، نسبت به چگونگی تاثیر فضای معماری بر حس استفاده کنندگان، ایجاد کرد تا باعث ارتقاء کیفیت فضای طراحی شده بشود.

Keywords:

تصویر حس مکان , مسجد , هویت شهری , مسجد وکیل شیراز