تاثیر خشکسالی بر کیفیت منابع آب های زیرزمینی (مطالعه موردی: دشت رامهرمز)

خشکسالی یکی از مزمن ترین مخاطرات طبیعی است .کمبود بارش در مقیاس زمانی کوتاه مدت بر روی رطوبت خاک اثر میگذارد در صورتی که این کمبود در مقیاس بلند مدت بر خشکسالی منابع آب های زیرزمینی موثر است، که متاسفانه کمتر ازسایر بخش ها مورد توجه قرار گرفت است. در این مقاله تلاش شده با استفاده از شاخص های حدی بارش و دما که شامل(روزهای متوالی خشک ، مجموع بارش سالیانه ،اختلاف درجه حرارت) می باشند، ابتدا شرایط بلند مدت خشکسالی در جنوبشرق خوزستان بخصوص دشت رامهرمز بررسی و سپس بر اساس شاخص SPI تاثیر خشکسالی بر منابع آب زیرزمینی با بررسی ضریب همبستگی بین دو پارامتر مذکوردر طی دوره آماری 10 ساله در دشت رامهرمز محاسبه شد .همچنین از بین معیارهایمورد توجه در شاخص SPI، معیار مجموع بزرگی (DM) معیار مناسب تری جهت نشان دادن وضعیت خشکسالی در منطقه تشخیص داده شد . نتایج نشان می دهد که خشکسالی هواشناسی با خشکسالی هیدروژئولوژیکی رابطه معنی داری در مقیاسزمانی طولانی مدت داشت و خشکسالی هیدروژئولوژیکی نسبت بر خشکسالی اقلیمی با تاخیر فاز زمانی همراه بوده که درخشکسالی های رویداده بر افت سطح آب های زیرزمینی تاثیر به سزایی گذاشته اند.به طوری که تمام ایستگاه های منطقهمورد مطالعه با خشکسالی مواجه بوده اند.

Keywords:

آب زیرزمینی , مجموع بزرگی خشکسالی , شاخص های حدی , شاخص SPI