مریم باقری مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مهدی ذاکری نیا - استادیار گروه مهندسی آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
حسین شریفان - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

در مناطق خشک و نیمه خشک به خصوص در مناطق با سطح آب زیرزمینی شور کم عمق، خطر شور شدن خاک سطحی در اثر صعود نمک با جریانمویینگی، بسیار محتمل است. بنابراین مطالعه چگونگی این فرآیند برای جلوگیری از کاهش کیفیت خاکهای مفید زراعی امری ضروری است. در اینپژوهش، به بررسی اثر شوری آب زیرزمینی بر میزان شوری پروفیل خاک پرداخته شد. بدین ترتیب ستونی با ارتفاع 125 سانتی متر و قطر 31/5 سانتی-متر در نظر گرفته شد و جریانی با هدایت الکتریکی 8 دسی زیمنس بر متر از کف آن به ارتفاع 25 سانت متر تثبیت گردید. این آزمایش به مدت یک ماه ادامه یافت. سپس نمونه برداری از لایه های خاک با فواصل 5 سانتیمتری انجام شد. نتایج نشان داد که هدایت الکتریکی پروفیل خاک بین 0/69 تا 3/40 دسی زیمنس بر متر متغیر بود که نسبت به هدایت الکتریکی اولیه خاک (0/35 دسی زیمنس بر متر) افزایش قابل توجهی داشت. تغییرات شوری از سطح ایستابی به سطح خاک تا عمق 45 سانتی متر نوسانات کمی داشت ولی از این عمق به بعد شیب شدیدی در کاهش هدایت الکتریکی خاک مشاهده شد.

آب زیرزمینی، توزیع شوری، پروفیل خاک