بررسی عوامل مؤثر بر هوشمندی انسانی – ساختاری در سازمان های دانش بنیان استان سمنان

در آستانه قرن بیست و یکم، دانش و فناوری نقش فزآیندهای در توسعه جوامع ایفا میکنند و جهان به سوی عصر داناییمحوری پیش می رود.. در این میان، در حوزه سازمان و مدیریت، مدیریت سرمایه های دانشی و توانایی های ذهنی سازمانی و مفاهیم راهبردی مربوط به آن، به عنوان اجزاء و عناصر مهم بقای سازمان و حفظ موقعیت رقابتی آن در عصر حاضر مورد توجه قرار گرفته اند. درواقع، درمحیط های متلاطم امروزی، موفقیت وقدرت سازمانهای دانشبنیان بستگی به توان فکری کارکنان آنها دارد و یکی از بزرگترین چالشهایی که این سازمانها با آن مواجه هستند، این است که چگونه نسل جدیدسازمانهای هوشمند ایجاد شوند که به طورخاص برای عصردانایی طراحی شده باشند. هدف از انجام این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر هوشمندی انسانی ساختاری در سازمانهای دانشبنیان استان سمنان بوده که به شیوه توصیفی تحلیلی انجام گرفته است. واحد تجزیه و تحلیل و جامعه آماری تحقیق شامل اعضای علمی پژوهشی پژوهشگاه های دانشبنیان استان سمنان بوده که شامل 200 نفر می باشد که 70 نفر از آنها به عنوان نمونه تحقیق درنظر گرفته شده و براساس روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بوده و روشهای آماری مورد استفاده، روش تحلیل همبستگی و تبیین علی، روش تحلیل عاملی تأییدی و مدلسازی معادلات ساختاری بوده است. نتایج نشان داده که راهبردهای دانش، جوامع دانشی و سرمایه فکری بر فرآیندهای هوشمندی ساختاری و هوشمندی انسانی تأثیر دارند. و نیز، حمایت مدیران ارشد بر هوشمندی انسانی مؤثر بوده و هوشمندی ساختاری و هوشمندی انسانی بر فرآیند هوشمندی سازمانی تأثیرگذار می باشند.

Keywords:

هوشمندی سازمانی , جوامع دانشی , راهبردهای دانش , سازمانهای دانش بنیان , سرمایه فکری