لیلا خسروی مرادی - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی
ملیحه ناظمی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی

رشد روز افزون علم و فناوری، ابعاد گوناگون زندگی بشری را تحت الشعاه قرار داده است، در مقوله ورزش پیامد این رشد، رسیدن به سطوح با لاتر اجرا کسب رکوردهای بهتر در مقایسه با گذ شته و حصول به نتایج مطلوب است که نیازمند توجه به نیازهای روانی )مهارت های روانی( در یادگیری مهارت های خاص است، یک ورزشکار برای موفقیت باید از وضعیت روحی روانی مناسبی برخوردار باشد . اکثر نتایج ورزشی، چه به برنده بودن یا بازنده بودن ختم شود، از یک لحاظ وجه اشتراک دارد و همگی به اهمیت عامل روانی اشاره دارند اخیراً بسیار از ورزشکاران و مربیان به این حقیقت پی برده اند که عوامل روانی بر نتیجه نهایی مسابقات اثر می گذ ارد و گاهی اوقات حتی عامل تعیین کننده می باشد. ولی تجربیات روان شناسان نشان داده است مربیان و ورزشکاران اغلب، عنا صر روانی برای رقابت و رهبری موثر را به کار نمی برند؛ در حالیکه شایسته است آن ها درخصوص نیازهای روانی ورزشکاران مهار هایی را بیاموزند. امروزه، به دلیل توجه کمتر به روانشناسی ورزش، ورزشکاران ممکن است شکستهای یا پیایی ای را متحمل شوند که خسارتهای جبران نا پذیری برای آنان و جامعه ورزشی به بار می آورد. ل ا، توجه به روانشناسی ورزش و متغیرهای مرتبط با عملکرد ورزشکاران می تواند نتایج سود مندی داشته باشد. مؤلفه های مهمی در روانشناسی ورزش وجود دارد که با عملکرد ورزشکاراندر ارتباط هستند. از جمله این متغیرها اضطراب ورزشی است. چرا که ماهیت و طبیعت ورزشهای رقابتی، اضطراب و استرس زا بودن این مسابقات می باشد. که متعاقباً می تواند تنش هیجانی را در بین ورزشکاران افزایش دهد. یکی از پاسخ های استرس، اضطراب است. محققان در روان شناسی ورزشی در تلاش هستند تا متغیرهایی را که بر عملکرد ورزشی تاثیر دارد شناسایی کنند و یکی از این متغیر ها اضطراب است که می تواند منجر به کاهش شدید عملکرد ورزشکاران شود. جونز ۱۹۹۸ماهونی و دیگران ۱۹۸۶ . موفقیت یا شکست در میادین ورزشی به عوامل زیادی بستگی دارد؛ اهداف ورزشکار ویژگی های شخصیتی او، چگونگی روابط او با سایر ورزشکاران، انگیزه ها، شناخت مربی از ورزشکار و بسیاری از عوامل روانی و اجتماعی دیگر از قبیل اضطراب ورزشی، همگی از عواملی هستند که می توانند به کیفیت عملکرد و نتایج آن تاثیر بگذ ارند یکی از متغیرهایی که با عملکرد ورزشی ارتباط نزدیکی دارد، اضطراب ورزشی است که در موقعیت رقابت های ورزشی ظاهر می گردد. یافته ها بر رابطه بین اضطراب و عملکرد تاکید می کنند و حاکی از تاثیر منفی اضطراب بر عملکرد ورزشکاران می باشند. اضطراب ورزشی عملکرد ورزشکاران را تحت تاثیر قرار می دهد و هرچه میزان اضطراب بالا تر باشد، عملکرد ورزشکاران نیز در حین رقابت پایین تر خواهد آمد. اضطراب حالت هیجانی منفی با احساس نگرانی، عصبی بودن، و بیم همراه با فعال سازی بدن است و دارای زیر مولفه هایی چون اضطراب خصیصه ای و اضطراب حالتی (اضطراب حالتی شناختی و اضطراب حالتی تنی ) است. استرس عدم تعادل اساسی بین تقاضاهای روانی و فیزیکی است که بر فرد و توانایی پاسخگویی او تحت شرایطی که ناتوانی در کسب موفقیت پیامدهای مهمی دارد تحمیل میشود (گلین وهمکاران ۱۳۸۲ ) یکی از عوامل مهم روانی که عملکرد ورزشکاران را به ویژه در موقعیت های حساس و تعیین کننده به شدت تحت تاثیر قرار میدهد اضطراب است بر این اساس پژوهش در حوزه ی روانشناسی ورزش برای شناسایی متغیرهای مهم و تاثیر گذار درون فردی به منظور یاری رساندن به ورزشکاران در اجرای مهارت های ورزشی و همچنین کاهش عواملی مثل اضطراب که عملکرد و کارایی را تضعیف میکند ضروری و اجتناب ناپذیر است. جمشیدی ۱۳۸۵. اضطراب مستلزم مفهوم نا امنی یا تهدیدی است که فرد منبع آن را به وضوح درک نمیکند . رمضانی نژاد و همکاران ۱۳۸۴. عقل سلیم به ما میگوید که ارتباط مهمی میان ورزش با انگیختگی اضطراب و استرس وجود دارد معمولا رقابتی است که در آن به خاطر افزایش انگیختگی اضطراب به وجود می آید. در صورت نبودن اضطراب عملکرد بهتر میشود و با کاهش فشار از میزان اشتباهات کاسته میگردد . روانشناسان ورزش علاقه مندند که بدانند چه عواملی برانگیختگی اضطراب و فشار روانی اثر میگذارد و این موارد چه تاثیری بر عملکرد ورزشی دارند و برای سازماندهی انگیختگی و اضطراب به منظور بهبود عملکرد چه کارهایی را میتوان انجام داد. استفن ۱۹۸۴