خدیجه حسینقلی زاده آلاشتی - کارشناس زبان و ادبیات فارسی (دبیر آموزش و پرورش )- دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین - پیشوا

در ادبیات فارسی رویکرد به ادبیات کودکان بیشتر جنبه تعلیمی دارد این تلقی از ادبیات کودکان به ادواری باز میگردد که هنوز تفکیک روشنی بین آثار ادبی هنرمندانه وآثار آموزشی نبوده و بعبارت دیگر ادبیات کودک استقلال نداشته و همچون شاخه ای از تعلیم و تربیت مطرح بوده است توجه به کودکان در آثار عنصر المعالی که پند نامه ای آموزنده همراه با نصایح اخلاقی اجتماعی و سیاسی است و از جمله آثار شاخصی است که در جریان اندرز نامه نویسی دوران اسلامی به سبب بازتاب دادن خرد سیاسی ایران باستان در چارچوب منطق با ضرورت های زمانه خود جایگاه ویژه دارد در مقاله حاضر سعی شده است با بررسی اندرزنامه کهن و جاوید عنصرالمعالی از منظد ادبیات ککودک و نوجوان حکایات و قصه های ساده و روانش برای ذهن خلاق و جوینده نسل امروز بازنمایی گردد بگونه ای بتواند مخاطبان کودم و نوجوانی را که شاید دیگر نصایح مستقیم و آمرانه را بر نمی تابد با شیوه های اندرزنامه ای عنصر العمالی همراه سازد

کودک و نوجوان ،قابوس نامه ،تعلیم و تربیت