حسین اسکندرپور - دانشجوی کارشناسی ارشد، نرم افزار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان

یکی از بخشهای مدیریت اطلاعات در سازمان، تسهیل روند آن دسته از ارتباطات درون و برون سازمانی است که به واسطه ابزارهای ارتباطی الکترونیکی و کامپیوتری میان کارمندان شرکت از یک سو و نیز میان کارمندان و مخاطبان فعالیتهای سازمان از سوی دیگر صورت میگیرد. نحوه دخالت مدیر ارشد اطلاعات در این زمینه بیشتر فنی و تکنیکی است. یک شبکه ی اجتماعی یک ساختار اجتماعی است که از گروه هایی که عموما فردی یا ازمانی هستند تشکیل شده است که توسط یک یا چند نوع از وابستگی ها به هم متصل اند. شبکه های اجتماعی در بستر یک جامعه اطلاعاتی پیچیده، کارکرد موثر شبکه )همگرایی( را تصویر می کند و با نگاهی دقیق تر، جامعه ترکیبی است از شبکه های متعدد: شبکه های میان سازمان ها، شبکه درون سازمانی، شبکه های شخصی، شبکه های رایانه ای و علاوه بر این ها شبکه های فرامرزی و اطلاعات از طریق همین بزرگرا ه ها جاری می شود. لذا این اطلاعات می تواند به عنوان بستر مناسبی برای نظارت نیز مورد استفاده قرار گیرد. با توجه به اهمیت شبکه های اجتماعی این مقاله ابتدا به معرفی این شبکه ها می پردازد. سپس عملکرد این شبکه و نقاط قوت و ضعف آن و راهکارهایی برای بهبود این نوع شبکه ها مورد تحلیل قرار می گیرد. در انتها تاثیری که در دنیای فناوری اطلاعات دارد و همچنین با توجه به درسهایی که از این تجربه بدست آمده راهکارهایی برای استفاده از شبکه های جتماعی به عنوان بستر نظارت معرفی میشود.

شبکه های اجتماعی، مدیریت فناوری اطلاعات, ابزارهای ارتباطی الکترونیکی