از جمله مفاهیم نسبتا جدید در حوزه مدیریت سازمان ها،
شهروندی سازمانی است. تحقیقات اولیه ای که در زمینه رفتار
شهروندی سازمانی انجام گرفت بیشتر برای شناسایی مسئولیت ها و یا رفتارهایی بود که کارکنان در سازمان داشتند ولی اغلب نادیده گرفته می شدند. در یک تقسیم بندی کلی،
شهروندی سازمانی دارای ابعاد مختلفی نظیر آداب اجتماعی، نوع دوستی، وجدان کاری، جوانمردی و نزاکت است. از عوامل اثر گذار بر آن می توان ویژگی های فردی کارکنان، ویژگیهای شغلی، ویژگی های سازمانی و رفتارهای رهبری را برشمرد. موثرترین عامل در تحقق نیافتن رفتار
شهروندی سازمانی در سازمان ها فرسودگی های شغلی افراد در محیط کار می باشد که در حقیقت نوعی فرسودگی روانی است که با فشارهای روانی یا استرس های مربوط به شغل و محیط کار توأم گشته است. در نهایت؛ بررسی های انجام شده نشان می دهد که با مدیریت موثر و تقسیم کار مناسب می توان شرایطی ایجاد کرد که افراد نقش خود را با کیفیت و کمیتی فراتر وظایف تعریف شده ایفا نموده و به عنوان شهروند سازمانی متخصص و متعهد در راستای تأمین انتظارات ذینفعان گام بردارند. لذا در این مقاله به بررسی رفتار
شهروندی سازمانی و تاثیر آن در جلوگیری از
فرسودگی شغلی پرداخته می شود.