مریم نوروزی - دانشجوی دکترای فلسفه وکلام اسلامی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی
مهدی نجفی افرا - دانشیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی

پی بردن به حقیقت نفس و درک ناشناخته های آن ، همواره از دغدغه های فیلسوفان مسلمان بوده است ، از این میان صفات و ویژگی های آن نظیر تجرد نفس اهم آنها ست بگونه ای که بسیاری مسایل مترتب بر آن است ، چنانکه اگر قایل به تجرد نفس نباشیم بحث بقاء نفس و مسائل مرتبت با آن هم نتیجه قابل قبولی نخواهد داشت. بر این مبنا بسیاری از متقدمین فلاسفه کوشیدند بر اثبات تجرد نفس دلایلی متقن اقامه کرده و آن را مبرهن سازند. بوعلی سینا و ملاصدرا نیز هر یک ، براهین ابتکاری بر تبیین تجرد نفس اقامه نمودند. به این نحو که این اختلاف در بیان چگونگی نفس منجر به اختلاف در حدوث و بقا آن نیز گردیده است .این مقاله به بررسی آراء آنان در این خصوص و تطبیق ادله ی ایشان پرداخته و تفاوت نگاه آنها را در این مساله بیان می نماید .

نفس ، تجرد ، ابن سینا ، صدرا