بررسی اثر آموزش مهارت های اجتماعی به خود کارآمدی و اثرات آن بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه پنجم دبستان ناحیه دو کرمان

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی اثر آموزش مهارت های اجتماعی به خود کارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر پایه پنجم دبستان ناحیه بود که در سال 94-93 مشغول به تحصیل اند می باشد. جامعه آماری در این تحقیق شامل دانش آموزان دختر پایه پنجم دبستان ناحیه دو مشغول به تحصیل در سال 94-93 می باشند نمونه آماری به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه 25 نفر گروه آزمایش طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه تقسیم شدند که پس از انتخاب تصادفی گروه های آزمایشی و گواه، آزمون های مقیاس مهارت های اجتماعی ماتسون ، آزمون مقیاس خود کارآمدی شرر به عنوان پیشتازان و پس آزمون در یک گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 70 دقیقه و دو جلسه در هفته اجرا شد و بعد از اتمام برنامه آموزشی است هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد و در گروه پیش آزمون و پس آزمون با هم مقایسه شدند. یافته ها نشان می دهد برنامه مداخله ای اثر معناداری p <0/01 بر خود کارآمدی عملکرد تحصیلی دانش آموزان در گروه آزمایشی داشته است. نمره عملکرد یک تحصیلی دانش آموزان در این تحقیق برابر معدل امتحانات نیمسال اول در نظر گرفته شده است و برای سنجش پیشرفت تحصیلی نیز از نمرات آزمون هماهنگ پایان هفته و سپس مانند یکی از دو ترم تحصیلی استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، علاوه بر آمار توصیفی از آمار استنباطی تحلیل واریانس چند متغیره، مجموع مجذور ات، درجه آزادی، میانگین مجذورات F و معناداری استفاده شد. نتایج حاصل از محاسبه پایانی و روانی ابزارها حاکی است پایایی و روایی یک نشان داد که اعتبار و روایی فهرست بررسی ماتسون ، با ضرایب کرونباخ و تنصیف محاسبه شد و مقدار ضرایب کرونباخ و تنصیف برای کل مقیاس، یکسان و برابر 0/86 است. برای سنجش خود کارآمدی دانش آموزان از پرسش نامه خود کارآمدی عمومی شرر استفاده شد. پرسش نامه خود کارآمدی عمومی شرر و همکاران (1982) در مقیاس لیکرت و با 17 سؤال تدوین شده است که در مقابل هر سال، پنج گزینه است کاملاً موافقم تا کاملاً مخالفم وجود دارد. آلفای کرونباخ خود کارآمدی عمومی شرر برابر با 0/78 بدست آمده است.

Keywords:

مهارت های اجتماعی , خود کارآمدی و عملکرد تحصیلی