محمود صحرائی - استادیار تغذیه طیور دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی
حسین جانمحمدی - دانشیار تغذیه طیور دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
بابک حسین تبار قاسم آباد - دانشجویان دکتری تغذیه طیور دانشگاه تبریز
پیام باغبان کنعانی - دانشجویان دکتری تغذیه طیور دانشگاه تبریز

در این آزمایش برای تعیین قابلیت هضم و زیست فراهمی اشکال مختلف روی با استفاده از سطوح مختلف سین بیوتیک در قسمت های مختلف روده جوجه گوشتی از تکنیک قطعات جدا و وارونه شده روده Everted Gut Sacsاستفاده گردید. منابع مختلف روی شامل سولفات روی به شکل (ZnSO4.H2O) و منبع آلی روی به شکل (Bioplex Zn) هر یک در مقادیر 100 میلی گرم بر کیلوگرم جیره بودند. غلظت سین بیوتیک بایومین ایمبو 1 و 5/1 گرم بر کیلوگرم جیره بود. در مجموع 80 قطعه جوجه گوشتی نر نژاد کاپ500 در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل در قالب 4 جیره آزمایشی مختلف با 5 تکرار 4 قطعه ای به مدت 49 روز پرورش یافته، سپس با روش جابجایی مهره گردن کشته شدند و با تکنیک قطعات جدا و وارونه شده روده مطالعات جذبی عنصر روی صورت گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد درصد جذب روی در قسمت دئودنوم با مصرف منابع مختلف روی و مقادیر مختلف سین بیوتیک باعث بروز تفاوت معنی دار بین گروه های آزمایشی نشد P>0/05 در ژوژنوم بالاترین و پائین ترین درصد جذب روی به ترتیب در گروه های حاوی 1 گرم سین بیوتیک بیوپلکس و 5/1 گرم سین بیوتیک بیوپلکس بود P<0/05 در قسمت ایلئوم درصد جذب روی تحت تأثیر اثر متقابل منابع مختلف روی و مقادیر مختلف سین بیوتیک قرار گرفت به طوری که در گروه حاوی 1 گرم سین بیوتیک بیوپلکس این مقدار 3/16و در گروه حاوی 1/5 گرم سین بیوتیک سولفات روی این مقدار 2/89 بود که با سایر گروه های آزمایشی دارای تفاوت معنی دار بود P<0/05 در نتیجه در این آزمایش از نظر درصد جذب کل روی، بالاترین جذب در قسمت ایلئوم مشاهده گردید

تکنیک قطعات جدا و وارونه، جوجه گوشتی، روی، سین بیوتیک