صائمه عطایی قصبه - کارشناسی ارشد جزاء و جرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

در سیاست جنایی به جای جرم، از پدیده مجرمانه سخن گفته می شود که اعم از جرم و انحراف بوده و هدف، مطالعه تمام پاسخ های جامعه به پدیده مجرمانه است. انحراف نقض حالت بهنجار جامعه بوده که در قالب رفتار یا حالت خود را بروز می دهد. دغدغه اصلی فراروی مقاله حاضر این است که با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش تحلیلی- توصیفی مشخص کند انحراف، به معنای خاص، در سیاست جنایی ایران چه جایگاهی دارد. نتایج بررسی نشان می دهد در سیاست جنایی ایران تمایلی به تفکیک انحراف از جرم وجود ندارد که این امر از یک و به برداشت نادرست از قانون اساسی بر می گردد و از سوی دیگر در مواردی نیز نوع جهان بینی و مبانی الهی سیاست جنایی، چنین الزامی را با خود به همراه آورده است. البته در مواردی نیز سیاست جنایی ایران از مداخله در حوزه انحراف دست کشیده و به نوعی تفکیک جرم از انحراف را پذیرفته است که این موضوع عمدتاً نتیجه غلبه رویکرد پزشکی ودرمانی نسبت به این حوزه ها بوده است.