بررسی روند تغییرات کمی آبخوان دشت الشتر با استفاده از شاخص خشکسالی منابع آب زیرزمینی GRI

شاخص های خشکسالی، از عناصر ضروری کارآمد در سامانه های نظارت بر شرایط خشکسالی می باشند که یک تصویر کلی از شرایط خشکسالی دروضعیت موجود ارائه می دهند. خشکسالی آب زیرزمینی زمانی اتفاق می افتد که در ان اب های زیرزمینی به عنوان یک منبع مهم تامین آب تحت تاثیر خشکسالی های طولانی مدت قرار می گیرند، در این نوع خشکسالی ابتدا تغذیه، سپس سطح ایستایی و نهایتا میزان تخلیه سیستم های آب های زیرزمینی تحت تاثیر خشکسالی کاهش می یابد. در این شرایط مدیریت جامع منابع آب براساس آگاهی از گسترش زمانی و مکانی این نوع خشکسالی امری ضروری است. در این تحقیق به منظور بررسی شرایط خشکسالی آب های زیرزمینی دشت الشتر از شاخص خشکسالی آب های زیرزمینی GRI استفاده شده است. بدین منظور از اطلاعات 22 منطقه چاهک پیزومتری منطقه با طول دوره آماری 22ساله (1392-1370) استفاده شدنتایج تفسیر شاخص GRI نشان داد که آبخوان در حال حاضر دربتکی بدترین شرایط را از نظر شاخص GRI داشته و به میزان 2.06- می باشد که بیانگر خشکسالی بسیار شدید است. چاه های تیمورسوری علیا، چناره، ده آقا، کلاه کج و میان والان نیز از شرایط نزدیک به نرمال به شرایط خشکسالی شدید رسیده اند. چاه های جهان آباد، ده رحم، ططرآباد، علم آباد، فیض آباد، کبودیان،مومن آباد و هندی نسبت به گذشته تغییر شدیدی نداشته اند و کماکان شرایط نزدیک به نرمال را نشان می دهند. در صورت ادامه این روند منطقه با بحران جدی کاهش سطح آب زیرزمینی و عواقب ناشی از آن مواجه خواهد شد در این شرایط اعمال مدیریت صحیح منابع آب زیرزمینی امری ضروری می باشد.

Keywords:

آبخوان دشت الشتر , حوضه آبریزدشت الشتر , شاخص GRI