ابراهیم فتحی نیا - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، گرایش )برنامه ریزی فضایی و کارآفرینی(،دانشگاه تهران،
سیدحسین شاهد - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، گرایش )برنامه ریزی فضایی و کارآفرینی(،دانشگاه شهید بهشتی،

فرسایش ژنتیکی که یک تهدید جهانی و یک اصلاح ابداع شده توسط دانشمندان می باشد یعنی کاهش پیوسته غنا و یکنواختی آلل های بومی یا کاهش ترکیبات عالی(الی) درطول زمان در یک منطقه خاص می باشد، که این خطر در مورد نژادهای بومی و محلی بیشتر تاثیر گذار می باشد. یکی از عوامل اصلی فرسایش ژنتیکی جایگزین کردن گونه های محلی با گونه های جدید(غیربومی،مهاجم) می باشد. علل دیگر شامل تخریب محیط زیست، افزایش شهرنشینی و از بین رفتن جنگل ها و مراتع از طریق جنگل زدایی و مرتع زدایی ژرم پلاسم(نوعی ماده ی گیاهی برای تولید و اصلاح نژاد شامل بذر و گیاه کامل و بافت های گیاهی) و بانک نگهداری ژن های گیاهی به دلیل مدیریت نامناسب و روش های غیر علمی در بازسازی(نگهداری،حفاظت) رخ می دهد در نهایت برای کاهش فرسایش ژنتیکی درگیاهان باید حفاظت از منابع گیاهی از جمله نژادهای بومی با استفاده پایدار از گیاهان و سیستم های بذری تقویت شود. و یک ارتباط حیاتی و سیستماتیک بین گیاهان از طریق ترکیبی از سیاست های مناسب اطلاعات علمی دانش کشاورزان و عملکرد انها ایجاد شود. به طور سنتی تلاش برای مقابله با فرسایش ژنتیکی با نگهداشتن دانه در بانک های ژنی یعنی محلی غیر از محل بومی یا اصلی انجام می شود. اما امروزه روشن شده است که بهترین روش یا استراتژی برای نگه داشتن نژادهای بومی و جلوگیری از فرسایش ژنتیکی حفاظت و نگه داشتن ان ها در محل اصلی یا بومی خود توسط کشاورزان می باشد. چرا که این کار می تواند تنوع گونه های ژنتیکیدرگیاهان را افزایش دهد و موجب پایداری آنها در برابر شرایط ناسازگار آینده مانند محیط های افراطی (محیط های تک محصولی) می باشد. تحقیق تحلیلی-توصیفی و روش جمع آوری مطالب دراین پژوهش به صورت کتابخانه ای و بررس کلیه ی کتاب ها رساله ها، پاینان نامه ها، فصل نامه ها،جراید ،نقشه ها، سایت های اینترنتی و بین المللی مقالات الاتین ، وبهره از اطلاعات خود نویسنده و... می باشد. که برحسب آخرین مقاله ها و کتاب های منتشر شده در کشورو خارج از کشور توسط فصل نامه ها و پایگاه های علمی می باشد.

فرسایش ژنتیکی، ارزیابی فرسایش ژنتیکی، فرسایش ژنتیکی(گیاهان)محیط زیست خطر بین المللی