تاثیر تنش خشکی بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در غلات سردسیری درشرایط کنترل شده

بهمنظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر روی غلات سردسیری آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده دانشگاه گنبد کاووس در سال 1393 انجام شد. عامل اول شامل تیمارهای گندم نان رقم کوهدشت،گندم دوروم رقم سیمره، جو شش ردیفه رقم صحرا، جو دو ردیفه رقم خرم، و جو لخت لاین 17 ، تریتیکاله رقم جوانیلو و عامل دوم شامل تیمارهای خشکی در سه سطح عدم تنش خشکی )شاهد(، تنش خشکی متوسط ) 5 روز(، تنش خشکی شدید ) 10 روز( بود. نتایج این آزمایش نشان داد که تنش خشکی موجب کاهش شدید در عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر گونه و خشکی بر تمام صفات مورد مطالعه در سطح یک درصد معنیدار بود، در حالیکه اثر متقابل گونه وخشکی برای هیچکدام از صفات معنیدار نبود. نتایج مقایسه میانگین در بین گونهها نیز نشان داد که بیشترین و کمترین عملکرد دانهبهترتیب در تریتیکاله با 58 / 2 گرم بوته و گندم دوروم با 25 / 1 گرم در بوته بود. همچنین بیشترین شاخص برداشت مربوط به گندم کوهدشت با 76 / 26 درصد بود. بر اساس نتایج بهدست آمده از مقایسه میانگین بین سطوح مختلف تنش خشکی کمترین و بیشترینتاثیر را بهترتیب در شاهد، تنش متوسط و تنش شدید بود

Keywords:

گونههای غلات , تنش خشکی , عملکرد