سید سعید نبوی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی آبخیزداری دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس
حمیدرضا مرادی - دانشیار گروه مهندسی آبخیزداری دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس
محمد شریفی کیا - دانشیار گروه سنجش از دور دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس

کشور ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی همواره با توفانهای ریزگرد دست به گریبان بوده اما در سالهای اخیر غلظت ریزگردها و فراوانی وقوع این پدیده به شدت گسترش یافته است. به گونهای که شرایط معمول و روزمرهی زندگی مردم در سطح منطقه را دچار مخاطرهی جدی ساخته است. در این تحقیق توفانهای ریزگردی که استان خوزستان را در طی سال های 2003 تا 2014متأثر ساخته و در سه ایستگاه سینوپتیک اهواز، آبادان و صفیآباد ثبت شدهاند مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش، پس ازبررسی بصری تصاویر ماهوارهای و تهیه نقشه سرعت و جهت باد و خصوصیات خاک (نوع و بافت خاک) و همچنین نقشه غلظتنشانگر آنست که کانون بیابان های داخلی استان خوزستان (بیابان های اطراف ،Deep Blue توفانهای ریزگرد با استفاده از الگریتم شهرستان های هندیجان، امیدیه، بندر ماهشهر، سوسنگرد، هویزه و دشت های آبرفتی خشک شده در اطراف شهرستان آبادان) همراه باشرق و جنوب شرق عراق، از یک کانون فرعی در سالهای 2000 تا 2008 به یک کانون اصلی از سال 2008 تا 2014 تبدیل شده است.

توفان ریزگرد، استان خوزستان، ایستگاه سینوپتیک، بیابانهای داخلی، کانون اصلی ریزگرد