مقایسه تجزیهپذیری گیاه مرتعی درمنه دشتی در دو چین متفاوت با آتریپلکس در دو گونه کانیسنس و لنتیفورمیس در نشخوارکنندگان با استفاده از روش کیسههای نایلونی

این آزمایش با هدف تعیین مقدار تجزیهپذیری گیاه مرتعی درمنه دشتی در چین اول شهریورماه و چین دوم آبانماه و آتریپلکس کانی سنس و آتریپلکس لنتی فورمیس با استفاده از روش کیسههای نایلونی انجام شد. در این مطالعه از دو نمونه درمنه دشتی (چین اول شهریورماه و چین دوم آبانماه) و دو نمونه آتریپلکس (کانی سنس و لنتی فورمیس) در 3 تکرار استفاده شد و در زمانهای صفر، 4،24 ،16 ،8 ،48 و 72 ساعت شکمبهگذاری شدند. بدین صورت که پس از خشک و ، آسیاب کردن، به مقدار 3 گرم از مادهخشک را در کیسههای نایلونی 5×10سانتیمتر با تخلخل 26 درصد و قطر منافذ40±50 میکرون ریخته و سپس در کیسهها را با نخ نایلونی محکم بسته و به میزان مشخص شده در شکمبه سه قوچ دالاق فیستولهدارقرار داده شد. کیسهها پس از خروج از فیستوله، شستشو و به مدت 24 ساعت در آون 72 درجه قرار گرفتند و سپس مجددوزن شدند. آنالیز نتایج و بررسی چگونگی ناپدید شدن ماده خشک در شکمبه گوسفندان نشان داد که بخش سریعتجزیه وبخش کندتجزیه در نمونههای آتریپلکس نسبت به نمونههای درمنه دشتی بیشتر بود.

Keywords:

درمنه دشتی , آتریپلکس لنتیفرمیس , آتریپلکس کانیسنس , کیسههای نایلونی , تجزیهپذیری