ارزیابی روشهای مختلف تجربی در برآورد روانآب حوضه فریمانه خراسان رضوی

کشور ایران از لحاظ اقلیمی جزو مناطق خشک ونیمه خشک جهان به حساب می آید واستفاده از فرمولهای تجربی به منظور برآورد رواناب سالانه در حوزه هایی که فاقد ایستگاه های هیدرومتری است در مطالعات هیدرولوژی مورد توصیه قرار گرفته است. دراین پژوهش برای برآورد حجم رواناب حوزه فریمانه درجنوب شرقی شهرستان جغتای علاوه بر استفاده از اطلاعات ایستگاههای هیدرومتری، از روشهای تجربی مانند جاستین، انجمن تحقیقات کشاورزی هند ) ICAR (، کوتاین و دپارتمان آبیاری هندوستان استفاده شده است. لازم به ذکر است که مدل های تجربی هم با استفاده از دادههای ایستگاههای اطراف و هم با استفاده از دادههای ایستگاه حطیطه به عنوان ایستگاه مبنا، واسنجی شده است. به منظور ارائه مدل تخمین رواناب در منطقه مورد مطالعه، اطلاعات حوزههای آبریز دارای ایستگاه هیدرومتری اطراف آن دسته بندی شد. سپس با استفاده از نرمافزارهای JMP 5 و Excel2013 روابط بین پارامترهای مختلف فیزیکی و هیدرولوژیکی زیرحوضه ها مورد بررسی قرار گرفت.براساس بازدید میدانی مشخص گردید که زیرحوزه های بالادست حوزه شامل F1 ، F2 ، F3 ، F4 ، F5 و F'6 )و در نتیجه آن FO1 ( دارای دبی پایه می باشند. با توجه به در نظر گرفتن این مسئله وتحلیل شرایط فیزیکی و هیدرولوژیکی حوزه بالادست فریمانه، نتایج روش جاستین و منطقهای بدون حذف دبی پایه برای آنها مناسب می باشد و برای سایر زیرحوزه ها، روش جاستین جهت برآورد رواناب سالیانه پیشنهاد میگردد

Keywords:

رواناب سطحی , روشهای تجربی , روشهای مشاهدهای , مدل تخمین رواناب , حوضه آبخیز فریمانه خراسانرضوی