بررسی اثر تنش شوری برخصوصیات لاین های موتانت طارم محلی درمرحله گیاهچه ای درکشت هیدروپونیک

به منظور ارزیابی واکنش ژنوتیپ های برنج به تنش شوری در مرحله گیاهچه ای در کشت هیدروپونیک آزمایشی به صورت فاکتوریل براساس طرح پایه کاملا تصادفی درسه تکرار اجرا شد که طی آن 8لاین موتانت طارم محلی(نسلM7)به همراه رقم والدینی(طارم محلی) در4سطح شوری(0، 40، 80 و 120میلی مولار) مورد بررسی قرار گرفتند. دراین آزمایش صفات طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه و بیوماس کل اندازه گیری شد. مقایسه میانگین اثر متقابل صفت بیوماس با سطوح شوری نشان داد ژنوتیپ M182 با میانگین 478 میلی گرم بیشترین مقدار را در غلظت40 میلی مولار نمک زنوتیپM184 با میانگین 97 میلی گرم بیشترین مقدار را درغلظت 80میلی مولار و ژنوتیپ M181 بامیانگین 56 میلی گرم بیشترین مقدار را در غلظت 120 میلی مولار نمک داشته اند. همچنین ژنوتیپ M185 به ترتیب با میانگین246 و 21میلی گرم در غلظت های 40 و 120 میلی مولار نمک و ژنوتیپ M614 با میانگین 53 میلی گرم درغلظت 80 میلی مولار نمک کمترین مقادیر را داشته اند به طور کلی ژنوتیپ M182 نسبت به دیگر موتانت های طارم محلی تحمل بیشتری در تمام مراحل سطوح شوری نشان داده است و می توان از ژنوتیپ ذکر شده در برنامه های اصلاحی برنج به منظور تولید ارقام متحمل به شوری استفاده نمود.

Keywords:

برنج , تنش شوری , گیاهچه ای , کشت هیدروپونیک