بررسی رابطه بین یادگیری سازمانی و توانمندسازی روانشناختی آموزگاران زن ناحیه دو شهر خرم آباد

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین یادگیری سازمانی و توانمندسازی روان شناختی آموزگاران زنناحیه دو شهر خرمآباد بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعهآماری پژوهش، آموزگاران زن ناحیه دو شهر خرمآباد به تعداد 430 نفر بود که به روش نمونه گیریتصادفی ساده تعداد 201 نفر بر اساس جدول کرجسی و مورگان به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. برایجمع آوری داده ها از پرسشنامه های یادگیری نیف (2001) و توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر ومیشرا (1995) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) وآمار استنباطی (آزمون کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند گانهبه روش گام به گام) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین یادگیری سازمانی و مؤلفه های آن به جز رهبریمشارکتی با توانمندسازی روانشناختی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (P<0/01). همچنین مؤلفه-های فرهنگ یادگیری سازمانی، توسعه شایستگی های کارکنان و رهبری مشارکتی توانایی پیش بینیتوانمندسازی را به صورت معنادار دارند (p<0/01).

Keywords:

یادگیری سازمانی , توانمندسازی روانشناختی , آموزگاران , ناحیه 2 شهر خرم آباد