نقش کیفیت زندگی کاری در جامعه پذیری سازمانی و آرزوهای شغلی کارکنان

وقتی شرایط کاری فرد، سلامت،جسمی و روحی برای وی فراهم آورد، احتمالا با ذهنی بازتر پذیرای فرهنگ و جامعه پذیریسازمانی خواهد بود و این سلامت جسمی و روحی در سایه توجه به کیفیت زندگی کاری افراد محقق خواهد شد. وقتیکارکنان و اعضای سازمان بتوانند در تصمیمگیری مربوط به طراحی مشاغلی که تشکیل دهنده بخشی از زندگی کاری آناناست مشارکت فعال داشته باشند. در نتیجه مشارکت و افز ایش خشنودی آنها از کار و کاهش فشار عصبی ناشی از کار. ازسویی درگیری ذهنی و روحی آنان کاهش یافته و از دیگر سو، نسبت به سازمان و اهدافش خوش بین تر خواهند شد، درنتیجه خود را راحت تر در جریان آموزش ها قرار می دهند .اهمیت جامعه پذیری بر ای سازمانها و از طرفی تقاضای روزافزون کارکنان برای افزایش کیفیت زندگی کاری منجر به طرح اینسؤال گردید که آیا بین میزان درک از کیفیت زندگی کاری و سطح جامعه پذیری کارکنان رابطه ای وجود دارد؟ به سخندیگر آیا می توان گفت هر چه درک کارکنان از کیفیت زندگی کاری بالاتر باشد، میزان جامعه پذیری آنها بیشتر است؟ اهمیتاین مطالعه در این است که اگر چنین رابطه ای تأیید شود، انگیزه سازمانها برای ایجاد هزینه به منظور افزایش سطح کیفیتزندگی کاری کارکنان بیشتر می شود، زیرا تحقق این هدف به یکی از اهداف مهم سازمان یعنی جامعه پذیری کارکنان کمکمی نماید . بر همین اساس هدف اصلی در پژوهش حاضر آن بوده که مشخص نمائیم که آیا کیفیت زندگی کاری کارکنان درجامعه پذیری سازمانی و آرزوهای شغلی کارکنان موثر است یا نه؟ اما در بین پژوهش های نقش کیفیت زندگی کاری کارکناندر جامعه پذیری سازمانی و آرزوهای شغلی کارکنان کمتر مورد توجه پژوهشگران بوده است و در این زمینه تحقیقی مشاهدهنگردید.

Keywords:

کیفیت زندگی کاری , جامعه پذیری سازمانی , آرزوهای شغلی