علی درویشی - کارشناس مسئول آموزش، پژوهش اداره کل آموزش فنی وحرفه ای ایلام

درجهان صنعتی امروز، یکی از عوامل مهم توسعه اقتصادی، وجود نیروی کار ماهر می باشد. کیفی سازیآموزش های مهارتی بایستی مورد توجه قرار بگیرد. بدون سازوکار ارزشیابی مناسب، آموزشهای ارائهشده صرفاً رها کردن تیری در تاریکی خواهدبود. پژوهش حاضر به ارزیابی مراکزآموزش فنی وحرفه ای بااستفاده از تکنیک های تصمیم گیری چندمعیاره براساس استانداردهای (عوامل، ملاکها، نشانگرهای) ازپیش تأیین شده، می پردازد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی وضعیت موجود مراکزآموزش فنی وحرفهای و ارائه راهکاری برای ارزیابی مداوم این مراکز بوده است. جامعه پژوهش را مراکز فنی وحرفه ای دولتیسراسر کشور ایران تشکیل میدهند؛ در این پژوهش ابتدا با استفاده از پرسشنامه دلفی، ترجیحاتخبرگان، برای هر یک از این استانداردها را بررسی کرده، سپس با استفاده از میانگین نظرات خبرگان ودر نظر گرفتن سازگاری ترجیحات، وزن هریک از عوامل، ملاکها ونشانگرها را تایین کردیم. سپس بااستفاده از اطلاعات اعتبار سنجی هر یک از استانها که با استفاده از گزارش ارزیابی درونی هر استانرتبه بندی صورت پذیرفت. برای وزن دهی از روش AHP و برای رتبه بندی از روش TOPSIS استفاده شد.نتایج نشان می دادند نشانگر رهگیری با وزن 0.134 دارای بیشترین وزن در میان دیگر نشانگرها می باشد.در میان مراکز استانها نیز، استان خراسان رضوی با ضریب نزدیکی 0.787088 دارای بهترین عملکرد واستان قم با ضریب نزدیکی 0.186589 دارای ضعیف ترین عملکرد می باشد.

آموزش های مهارتی، رتبه بندی، AHP ,TOPSIS ، ایران