تاثیرات حمل و نقل و حوادث جاده ای بر محیط زیست

محیط زیست"‌یکی از اصلی‌ترین و مهمترین نگرانی ها و دغدغه‌های جوامع نوین بشری در چند دهه گذشته تاکنون بوده است. محیط زیست و ضرورت حفاظت و حمایت از آن دارای اهمیت ویژه‌ای بوده تا جایی که این امر، جامعة انسانی را واداشته است با وضع قوانین و مقررات ویژه‌ای، با عنوان حقوق محیط زیست تدوین نمایند، اما با این وجود هنوز هم بشر نتوانسته پیامدهای آسیب رساننده و مخرّب خود را بر محیط زیست کنترل نماید و جهان همواره با روند تخریب و آلودگی روز‌افزون محیط مزبور رو‌به‌رو است. بخش مهمی از آلاینده ها متعلق به خودروها و حوادث جاده ای بویژه در کشورمان است و بخش مهمی از آلاینده های خطرناک و کشنده توسط خودروها و حوادث ناشی از برخوردهای آنها تولید می شود. آلودگی هوا ناشی از سوخت فسیلی خودروها ، در وضعیت بحرانی و خطرناکی به سر می‌برد. آلودگی های زیست محیطی و از جمله آلودگی هوا، ناشی از عوامل متعددی نظیر افزایش تعداد خودروها، تغییر الگو و فرهنگ حمل و نقل و بویژه حوادث جاده ای و تصادفات خوردوها می باشد. راه‌های زمینی به عنوان زیرساخت‌های جوامع بشری به طور وسیعی در همه مناطق گسترده شده‌اند. وظیفه نخستین راه‌ها، آسان‌سازی حمل و نقل در مناطق مختلف است. اما همین ابزار ایجاد ارتباط هم اکنون با گسترش حمل و نقل و حوادث جاده ای به چهره‌ای مخرب برای محیط زیست تبدیل شده است . در سطح جهانی، حمل و نقل عامل اصلی تولید دی اکسید کربن و انتشار آن در جو است و اثر گلخانه ای حاصل از آن یکی از جدی ترین معضلات زیست محیطی به شمار می آید. بنابراین کاهش حوادث جاده ای بخش حمل و نقل یکی از هدفهای عمده زیر بنایی، برای افزایش و بهبود کیفیت محیط زیست به شمار می رود. آلودگی هوا به طرق گوناگونی می‌تواند آثار زیانبار درازمدت و کوتاه مدتی بر سلامت انسانها بگذارد. تاثیر آلودگی هوا بر افراد مختلف متفاوت است. آسیب پذیری برخی افراد در برابر آلودگی هوا بسیار بیشتر از سایران است. کودکان کم سن و سال و سالمندان بیشتر از دیگران از آلودگی هوا آسیب می‌بینند. مونوکسیدکربن ، دی اکسید گوگرد ، دی اکسید نیتروژن ،‌هیدروکربورها و ذرات معلق آلاینده هایی هستند که وجود آنها در هوا و استنشاق و فرستادنشان به درون ریه موجب بروز انواع بیماریهای دستگاه تنفس، آسم، سرطان ریه، کند ذهنی و عقب ماندگی کودکان، بیماری های قلب و عروق، سرگیجه، عصبانیت، پرخاشگری، اختلال در دید رانندگان و اشکال در رسیدگی اکسیژن کافی به بافتهای بدن در کوتاه مدت می شود . در نتیجه کاهش عوامل آلاینده هوا اساس برنامه های پیشگیرانه کاهش حوادث جاده ای و اثرات زیان آور آن بر سلامت جسم و روان انسانهاست ؛ که در این میان نقش حمل و نقل و حوادث جاده ای بسیار مؤثر می باشد . بنابراین نخستین گام پیشگیری از آلودگی هوا ناشی از حمل و نقل و حوادث جاده ای از طریق سازمانهای نظارتی می باشد .دومین گام ، ارزیابی و بررسی حد مجاز آلودگی هوا می باشد . و گام سوم تنظیم قوانین و مقررات متناسب با وضعیت موجود برای خودروهای آلاینده و آلوده ساز و اعمال مقررات و محدودیت هایی برای میزان انتشار آلاینده‌های خودروها می باشد . همچنین با برنامه ریزی مناسب ، آموزش همگانی ، گسترش حمل و نقل همگانی ، فرهنگ سازی زیست محیطی و افزایش آگاهی عمومی افراد جامعه و کاهش حوادث جاده ای می توان گامهای موثری برای حفاظت از محیط زیست و کاهش آلودگی های حمل و نقل و حوادث جاده ای ناشی از آن و افزایش رفاه جامعه بشری برداشت .

Keywords:

محیط زیست , حوادث جاده ای , حمل و نقل , خودروهای آلاینده و آلوده ساز , آلودگی هوا