پیش بینی گرایش به اعتیاد دانش آموزان بر اساس امید به زندگی و رضایت از زندگی

این پژوهش با هدف پیشبینی گرایش به اعتیاد دانشآموزان براساس امید به زندگی و رضایت از زندگی شهر تهران در سال 1395 صورت گرفت. روش تحقیق بر حسب هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری دادهها توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشآموزان دوره دوم مقطع متوسطه شهر تهران بود که از این میان با استفاده از فرمول جسی و مورگان و روش نمونهگیری خوشه ای چند مرحله ای 312 نفر بعنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. روش جمعآوری دادهها بر اساس سه پرسشنامه استاندارد گرایش به اعتیاد وید و بوچر ( 1992 ) ، امید به زندگی اشنایدر و همکاران (1991) و رضایت از زندگی داینر و همکاران (1985) انجام گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن برای هر سه پرسشنامه بالای 0/70 بهدست آمد. همینطور از روایی محتوا به منظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد، که برای این منظور پرسشنامهها به تأیید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات بهدست آمده از اجرای پرسشنامهها از طریق نرمافزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی، و با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون، و رگرسیون چندگانه انجام پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد که بین متغیرهای امید به زندگی و رضایت از زندگی با گرایش به اعتیاد دانش آموزان رابطه منفی معناداری وجود دارد. همچنین دو متغیر امید و رضایت از زندگی، گرایش به اعتیاد دانش آموزان را پیش بینی می کند.

Keywords:

گرایش به اعتیاد , امید به زندگی , رضایت از زندگی