رابطه بین معیارهای ارزیابی عملکرد و پاداش مدیریت

رشد و گسترش فعالیت های اقتصادی و توسعه شرکت های سهامی موجب پیدایش طبقه ای از صاحبان سهام شده که مانند گذشته در اداره مؤسسه خویش مشارکت مستقیم ندارند. این سهامداران در راستای منافع خود وظیفه اداره و کنترل بر منابعو دارایی های شرکت را به مدیران حرفه ای و لایق واگذار نموده اند. مدیران نیز به طور طبیعی در صورتی تمام تلاش خود را بکار می بندند که در این راه منافعی عاید آنها شده و بابت تلاش هایشان مزایای مناسبی دریافت کنند. همچنین طبق فرضرفتار اقتصادی که در تئوری نمایندگی مطرح است، مدیران معمولاً منافع خود را مقدم بر منافع سهامداران می دانند. برای رفع این مشکل باید منافع مدیران و سهامداران همسو شود. لازمه این امر داشتن مدیرانی با انگیزه قوی است. قراردادی مؤثر وکارا در زمینه پاداش که بر اساس عملکرد مدیر تغییر کند، می تواند منجر به ایجاد انگیزه در مدیران شود تا ارزش شرکت را به حداکثر رسانند. هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین معیارهای ارزیابی عملکرد و پاداش مدیریت در شرکت هایپذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. از نرخ بازده دارایی ها، ارزش افزوده بازار و ارزش افزوده اقتصادی به عنوان معیارهایی برای ارزیابی عملکرد استفاده شده است. جامعه آماری شامل 81 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهرانطی سال های 1387 تا 1392 می باشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به روش توصیفی همبستگی می باشد. همچنین به کمک نرم افزار Eviews مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتیجه بررسی ها در سطح کل شرکت ها مشخص نمود بین ارزش افزوده اقتصادی و ارزش افزوده بازار با پاداش مدیریت رابطه معنادار مثبت وجود دارد؛ ولی شواهدی مبنی بر وجود رابطه بین نرخ بازده دارایی ها با پاداش مدیریت یافت نشد.

Keywords:

پاداش مدیریت , ارزیابی عملکرد , نرخ بازده دارایی ها , ارزش افزوده بازار و ارزش افزوده اقتصادی