بررسی استعدادیابی و جانشین پروری در صنایع ایران

رقابت فزاینده و ضرورت دستیابی سازمان ها به سطوح بالاتری از بهره وری و کمبود نیروهای مدیریت مجهز به قابلیت های محوری، سازمان های امروزی را بر آن داشته با شناسایی و پرورش استعدادهای مدیریتی درون خود از تامین نیازهای آتی سازمان به مدیران شایسته و اثر بخش اطمینان حاصل نمایند. با افزایش سن اکثر مدیران امروز و نزدیک شدن به سن بازنشستگی، سازمان ها با چالش کمبود مهارت و دانش مواجه می شوند. بر این اساس بسیاری از کارشناسان پیشنهاد می دهند که سازمان ها، نظام مدیریت جانشین پروری را برای شناسایی و توسعه کارکنان پرتوان اجرا کنند. در این میان می توان به نقش مدیران در صنایع کشور اشاره نمود. نیروی انسانی مهمترین سرمایه صنعت است. با توجه به اینکه متوسط سن 16 هزار مدیر صنعتی تا سال 84، 49 سال و سابقه کار آنها نیز 25 سال است، برنامه ریزی در جهت پرورش جانشین های لایق و متخصص در پست های راهبردی، حساس و کلیدی به شدت احساس می شود. در این مقاله، با توجه به نقش صنایع در تسریع توسعه صنعتی و اقتصادی، اشتغال زایی و ایجاد ارزش افزوده، بحث جانشین پروری در سه صنعت برق، نفت و گاز که از صنایع مادر به شمار می روند مورد بررسی قرار گرفت. بر طبق نتایجی که از مجلات تخصصی و مصاحبه های مدیران این صنایع استخراج گردید، هر سه صنعت بر لزوم اجرای این طرح اتفاق نظر دارند و تلاش های پیگیرانه ای در راستای آن صورت داده اند. اما از آنجایی که این طرح در این صنایع نوپا محسوب می شود، تصمیم گیری در خصوص میزان موفقیت آن نیاز به زمان بیشتری دارد و به تحقیقات پژوهشی آتی پیشنهاد می گردد.

Keywords:

استعدادیابی , جانشین پروری , صنعت برق , صنت نفت , صنعت گاز