بررسی رابطه هوش معنوی و امید به زندگی در میان دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین میزان هوش معنوی و امید به زندگی در میان دانشجویان می باشد. نوع روش پژوهش توصیفی و پیمایشی و بر اساس هدف کاربردی است. جامعه آماری تحقیق 3500 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوکان که در سال 95-1394 در حال تحصیل هستند، می باشد. حجم نمونه 150 دانشجو و نحوه نمونه گیری تصادفی ساده بود. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد و روش گردآوری اطلاعات میدانی و کتابخانه ای بود. روایی تحقیق از سوی کارشناسان تایید و پایایی تحقیق از طریق آلفای کرونباخ 0/71 برآورد گردید. داده های گردآوری شده با استفاد از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. بسته به اهداف تحقیق از آزمونهای تی مستقل و تحلیل آنالیز واریانس و همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که بین میزان هوش معنوی و امید به زندگی در میان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی رابطه معنی داری وجود ندارد. هوش معنوی بر حسب جنسیت، مقطع تحصیلی و تاهل در میان دانشجویان متفاوت نیست. امید به زندگی بر حسب جنسیت و مقطع تحصیلی در میان دانشجویان تفاوت معناداری ندارد تنها میزان امید به زندگی در میان دانشجویان بر حسب تاهل تفاوت داشتند.

Keywords:

هوش معنوی , امید به زندگی , دانشجویان , دانشگاه