جواد شیرکرمی - دانشجوی دکترای فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه آزاد اسلامی اراک
سیدعلی موسوی - دانشجوی دکترای فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه آزاد اسلامی اراک
فرهاد شیرکرمی - کارشناس ادبیات فارسی و آموزگار آموزش و پرورش منطقه موسیان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تطبیقی اندیشه های تربیتی ژان ژاک روسو و ابو علیسینا صورت گرفته است. روسو تمرکز بیشتری بر شرایط حیات کودک دارد. او پیرو طبیعتگرایی (ناتورالیسم) بود و معتقد بود که آموزش و پروش باید در محیطی طبیعی به گونه ایطراحی شود که موقعیت هایی برای تحریک حس کنجکاوی و فعالیت آزادانه کودک فراهمباشد. بنابراین وی آموزش و پرورش را در خدمت رشد طبیعی کودک، علایق و نیازها و آزادیاو می داند. کانون توجه روسو بر تجربه حسی و تجارب مستقیم و بی واسطه متربی متمرکزبوده است. وی بر برنامه های تربیتی مخصوص و متناسب با نیاز و مراحل رشدی تأکید داشت.فیلسوفان مسلمان و از جمله ابن سینا که عموماً دین باور بوده اند، بر تقدس، فناناپذیری واهداف غایی تمرکز بیشتری نمودند و دو جنبه خداشناسی و تعلیم و تربیت را در ارتباط با همو جدا ناپذیر می دانستند. روسو و ابن سینا هر دو بر تفاوت های فردی و رشد طبیعی کودکتوجه دارند. اما بر خلاف روسو، ابن سینا تنها بر تجارب شخصی تأکید ندارد و بر اجتماع وآموزش های اجتماعی نیز اصرار نموده است. ابن سینا تعلیم و تربیت را فعالیتی محاسبه شدهدر جهت رشد و سلامت جسمی در بعد فردی و اجتماعی، برای وصول به کمال دنیوی وسعادت جاویدان الهی می دانست.

اندیشه های تربیتی، روسو، ابن سینا