اثرات رویارویی کوتاه مدت با نانوذره و یون کبالت بر آبشش ماهی دانیو (Danio rerio)

زمینه و هدف: روند رو به رشد استفاده از نانوذرات در بخش های مختلف، نگرانی های زیست محیطی رابه همراه داشته است. نانوذرات کبالت ازجمله نانوذراتی است که اطلاعات محدودی در مورد تاثیراتسمیت آن بر آبزیان موجود است. از اینرو هدف این پژوهش، بررسی تاثیر نانوذرات کبالت و کبالت یونیبر آسیب شناسی بافت آبشش ماهی گورخری (Danio rerio) در شرایط آزمایشگاهی می باشد.روش بررسی: در این مطالعه از پنج غلظت غیرکشند نانوذرات کبالت و کبالت یونی که عبارت بودند از1، 10، 32، 100 و 200 میلی گرم در لیتر به همراه گروه شاهد (فاقد هرگونه ماده شیمیایی) استفاده گردید.پس از 8 روز مواجهه با نانوذرات کبالت و کبالت یونی، بافت آبشش ماهیان نمونه برداری شد. برایانجام مطالعه بافت شناسی کلاسیک، نمونه ها پس از آماده سازی به روش هماتوکسیلین- ائوزین رنگ آمیزی شده و به وسیله میکروسکوپ نوری عکس برداری از لام ها صورت گرفت.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که نانوذرات کبالت و کبالت یونی موجب آسیب هایی نظیر چماقیشدن رأس رشته ها، ادم، هیپرپلاژی، جوش خوردگی و آنوریسم در بافت آبشش ماهی گورخری شدهاست. همچنین میزان آسیب ها در بافت آبشش در هر دو حالت نانو و یون کبالت وابسته به غلظت بوده است.نتیجه گیری: بنابر یافته های این مطالعه میزان آسیب های ایجاد شده در حالت نانویی کبالت بیشتر ازحالت یونی بوده است. همچنین هر دو حالت می توانند آسیب های جدی در بافت آبشش ماهی گورخریایجاد کنند و به همین دلیل باید از رهایش این مواد به بوم سازگان های آبی پیشگیری شود.

Keywords:

نانو ذره , یون , آسیب بافتی , آبشش , نانو سم شناسی , ماهی گورخری