محمدحسین سینکاکریمی - دانشجوی دکتری محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیطزیست، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
راضیه دنیوی - کارشناس ارشد محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
سهراب صادقی باجگیران - کارشناس ارشد محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران

زمینه و هدف: به دلیل اهمیت تغذیه ای محصولات دریایی و آلوده بودن آنها به فلزات سنگین، بررسیسلامت این محصولات بسیار مهم میباشد. مطالعه حاضر میکوشد، مطالعاتی را که طی 5 سال اخیر بهبررسی میزان فلزات سرب و کادمیوم در ماهی سفید در سواحل جنوبی دریای مازندران پرداخته اند،پوشش دهد و در نهایت پیشنهاداتی را در رابطه با میزان مجاز مصرف آن ارائه دهد.مواد و روشکار: مطالعه حاضر بر روی بافت عضله 586 قطعه ماهی سفید جمع آوری شده توسطمحققان مختلف در سواحل جنوبی دریای مازندران صورت گرفت. میزان فلزات سرب و کادمیوم درگونه مورد مطالعه از مقالات منتشر شده طی پنج سال اخیر در مجلات معتبر علمی بدست آمد. در نهایتدر مطالعه حاضر ریسک مصرف غذایی و میزان مجاز مصرف آن از نظر فلز سرب و کادمیوم موردبررسی قرار گرفت.یافته ها: میانگین میزان فلزات سرب و کادمیوم در بافت عضله ماهی های سفید از بسیاری از استانداردهایملی و بین المللی موجود بیشتر بود. میزان جذب روزانه و هفتگی فلزات پایین تر از میزان مجاز ارائه شدهتوسط سازمانهای مربوطه بوده است. بر طبق محاسبات صورت گرفته افراد بالغ از نظر فلزات سرب و کادمیوم به ترتیب 0/21 و 0/75 کیلوگرم در روز و کودکان به ترتیب 0/05 و 0/16 کیلوگرم در روز می توانند، بدون آنکه برای سلامتی آنها عوارض غیر سرطازایی داشته باشد، ماهی سفید مصرف کنند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، به نظر میرسد که مصرف ماهی سفید با میزان کنونیریسکی را برای سلامت مصرف کنندگان آن نداشته باشد.

کادمیوم، سرب، ماهی سفید، ریسک غذایی، دریای مازندران