پیش بینی اضطراب اجتماعی توسط طرح واره های هیجانی و تنظیم شناختی هیجان در دانشجویان دختر و پسر

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 644

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ZANKO-16-50_008

تاریخ نمایه سازی: 28 شهریور 1395

Abstract:

زمینه و هدف: اضطراب اجتماعی یکی از شایع ترین مشکلات هیجانی است که زندگی گروه هایمختلف، به ویژه جوانان را تحت تأثیر قرار می دهد. بدون شک انتخاب راهبردهای درمانی و مداخلاتمناسب برای پرداختن به اضطراب اجتماعی مستلزم شناسایی متغیرهای مهم در شکل گیری این نوعاضطراب است. بنابراین هدف پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب اجتماعی از طریق تنظیم شناختی هیجانو طرح واره های هیجانی می باشد.روش بررسی: جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دانشگاه خوارزمی بودند که 130 نفر از آنان ازطریق روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. پرسشنامه هراس اجتماعی (SPIN)، نسخهفرم کوتاه پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان (CERQ _short form) و پرسشنامه طرح واره های هیجانیلیهی (LESS) توسط آزمودنی های پژوهش تکمیل شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها روش های آماریتوصیفی میانگین و انحراف استاندارد و آمار استنباطی تحلیل واریانس، ضریب همبستگی پیرسون ورگرسیون گام به گام به کار گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میان اضطراب اجتماعی و زیرمقیاس های آن در دانشجویان دختر و پسرتفاوتی وجود ندارد. همچنین از بین مؤلفه های تنظیم شناختی هیجان دو مؤلفه فاجعه سازی و تمرکزمجدد بر برنامه ریزی توانستند نمره کلی اضطراب اجتماعی را پیش بینی می کنند. با این وجود، تنهاطرح واره هیجانی غیرقابل کنترل بودن توانست به صورت معناداری اضطراب اجتماعی را پیش بینی نماید.نتیجه گیری: فاجعه سازی، تمرکز مجدد بر برنامه ریزی و طرح واره هیجانی غیرقابل کنترل بودن قادر بهپیش بینی اضطراب اجتماعی در آینده می باشند. یافته های پژوهش نشان می دهد که تعیین طرح واره هایهیجانی و کار کردن با آنها و همچنین بهبود مهارت های تنظیم هیجان مسئله ای است که باید در درماناختلال اضطراب اجتماعی موردتوجه قرار گیرد.

Keywords:

Authors

مجتبی تاشکه

کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران - مولف مسئول

میثم بازانی

کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران