مدلسازی آسی بپذیری ساختما نهای شهری با استفاده از روش های دلفی و تحلیل سلسله مراتبی در محیط GIS مطالعه موردی: منطقه 6 شهر تهران

شهرها در طول تاریخ هیچ گاه از آسیب های حوادث طبیعی و انسان ساخت بی امان نبوده اند، بهطوری که اگر در گذشته به خاطر موانع و سدهای اطراف آن از آخرین اهداف جنگ بوده اند، امروزه با توسعه تکنولوژی و برداشته شدن آن موانع به اولین اهداف جنگی تبدیل شد هاند. در واقع آنچه که جنگ و حملات هوایی را به عنوان تهدیدی جدی برای شهر مطرح میکند عدم پایداری و آمادگی برای مقابله با آن است. یکی از راه های اساسی برای ایجاد آمادگی در برابر تهدیدات، آگاهی از درجه آسی بپذیری شهر در صورت وقوع آن است. لذا اگر بتوان با روش یا رو شهایی میزان آسیبپذیری المان های شهری ناشی از حمله به آن ها را تعیین کرد، می توان با اتخاذ راهکارهایی آمادگی را تا حد بسیار زیادی افزایش داد. آنچه که محققین در این تحقیق به دنبال آن بوده اند مدلسازی آسی بپذیری ساختمان های شهر به عنوان یکی از مهمترین المان های کالبدی شهر ناشی از تهدیدات برای یکی از مناطق تهران منطقه 6 شهرداری بوده است. با توجه به اینکه آسیبپذیری خود تابعی از چندین شاخص می باشد، لذا مدل مدنظر تحقیق از نوع مدل های چند معیاره بوده و با توجه به ماهیت مکانی شاخ صها پیاده سازی مدل در محیط GIS صورت گرفته است. استخراج شاخص های آسیب پذیری با روش دلفی و تهیه پرسشنام ههایی از کارشناسان شهرسازی، سازه، معماری و پدافند غیرعامل و مطالعه کارهای گذشته انجام پذیرفت. نتایج حاصل از مدلسازی 9 شاخص مستخرج از روش دلفی با تکنیک تحلیل سلسله مراتبی ( AHP )، حاکی از آن است که حدود 38 درصد ساختما نها آسی بپذیری کم، 60 درصد ساختما نها آسیب پذیری متوسط و حدود 2 درصد ساختمان ها آسی بپذیری بسیار بالایی دارند که این خود نشان از ضرورت بالای اقدامات اساسی با رویکرد پدافند غیرعامل برای کاهش آسی بپذیری م یباشد.

Keywords:

شهر , آسی بپذیری کالبدی , دلفی , تحلیل سلسله مراتبی , سامانه اطلاعات جغرافیایی