امیر صادقی - مرکز تحقیقات مراقبتهای مادر و کودک، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
طیبه صمصامی - دانشجوی رشته مدیریت پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
عباس مقیم بیگی - مرکز تحقیقات مدل سازی بیماری های غیر واگیر، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان،ایران
علی بیک مرادی - مرکز تحقیقات مراقبت بیماریهای مزمن در منزل دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

مقدمه: پرستاران به عنوان بزرگ ترین و مهم ترین منابع انسانی در سازمانهای مراقبت بهداشتی – درمانی، نقش کلیدی در تحقق اهداف سازمان بعهده دارند و تعهد سازمانی آنها یکی از فاکتورهای مهم در جهت نیل به اهداف سازمانی است.روش کار: در این پژوهش توصیفی تحلیلی که در سال 2931 در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام - شد با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از نوع نسبتی، تعداد 963 نفر از پرستاران شاغل بعنوان نمونه پژوهش - انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه تعهد سازمانی 21 سؤالی تعدیل شدهآلن و مایر بود. داده ها با استفاده از آزمون های تی نمونه های مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج بیانگر سطح متوسط تعهد سازمانی پرستاران بود. تعهد سازمانی پرستاران بر حسب گروه سنی، سابقه کاری ووضعیت استخدام آنها تفاوت معنادار آماری داشت ) p<0.05 (. پرستاران در گروه سنی ≤ 03 سال، سابقه کاری 26 13 سال و - استخدام رسمی تعهد سازمانی بیشتری نسبت به سایر پرستاران داشتند ) p<0/05 ( ولی تعهد سازمانی آنها بر حسب جنسیت ( p=.131 ( سطح تحصیلات ) p=0.77 ( تفاوت معناداری نداشت. نتیجه نهایی: مدیران مراکز آموزشی درمانی باید با فراهم نمودن شرایط به ارتقاء تعهد سازمانی پرستاران دارای سابقه کاری کمتر از ده سال، با وضعیت استخدامی پیمانی، قراردادی و طرحی توجه ویژه داشته باشند.

پرستاران ، تعهد سازمانی ، مراکز آموزشی درمانی