بررسی تأثیر کمی گسترش سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی و رفاه خانوارهای شهری و روستایی در ایران: با رهیافت تحلیل مسیر ساختاری

مقدمه:به دلیل ارتباط نزدیک رشد اقتصادی و رفاه جوامع، بسیاری از اقتصاددانان به دنبال شناخت منابع رشد اقتصادیمی باشند. سرمایه انسانی از طریق افزایش کیفیت و افزایش مهارتهای نیروی کار باعث افزایش میزان دریافتی نیروی کار ومتعاقب آن افزایش رشد اقتصادی می گردد.روشها:این پژوهش بر پایه دادههای ماتریس حسابداری اجتماعی سال 1385 ایران و با استفاده از روش تحلیل مسیر ساختاریانجام شده است. جامعه پژوهش شامل کلیه بخشهای اقتصادی و خانوارهای کشور ایران است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفادهاز نرم افزار SIMSIP_SAM انجام شد. نتایج:با افزایش یک میلیارد ریال در حوزه سرمایه انسانی، تولید بخش انرژی 0/087، بخش خدمات 0/083، بخش کشاورزی 0/082، بخش صنعت 0/064 و بخش معدن 0/052 میلیارد ریال افزایش مییابد. در میان پنجکهای خانوارها، درآمد پنجک پنجم شهری با 0/15 میلیارد ریال بیشترین تأثیر را از گسترش سرمایه انسانی می یابند. در مجموع درآمد خانوارها به میزان 1/23 میلیارد ریال افزایش می یابد.بحث و نتیجه گیری:گسترش و یا توجه در حوزه سرمایه انسانی باعث افزایش درآمد پنجکهای مختلف خانوار تقریبا به میزانبرابری می شود و درنتیجه از افزایش اختلاف طبقاتی پیشگیری می کند و باعث تعدیل آن می گردد. بنابراین افزایش ارائه خدماتسلامت و آموزش رایگان باعث افزایش رفاه خانوارها، رشد اقتصادی و در نهایت توسعه اقتصادی خواهد گردید.

Keywords:

سرمایه انسانی , رشد اقتصادی , رفاه خانوارها , تحلیل مسیر ساختاری , سلامت , آموزش