تأثیر مداخله آموزشی براساس تئوری خودکارآمدی بر وضعیت سلامت عمومی زنان شهرستان چالوس

مقدمه: خودکارآمدی یکی از عواملی است که در ارتقاء سلامت عمومی مؤثر است. هدف این مطالعه، تعیین تأثیر مداخلهآموزشی براساس تئوری خود کارآمدی بر وضعیت سلامت عمومی زنان است.روش ها: این مطالعه از نوع مداخله ای است که روی 130 نفر از زنان مراجعه کننده به مرکز بهداشتی انجام شد که به طورتصادفی انتخاب و به دو گروه 65 نفره مداخله و شاهد تقسیم شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ها ی استاندارد سلامتعمومی (GHQ-28) و خودکارآمدی عمومی (General Self-Efficacy Scale) بود. مداخله آموزشی براساس نتایج آزموناولیه و تئوری خودکارآمدی طراحی و در دو جلسه آموزشی 60 و 55 دقیقه ای با روش سخنرانی پرسش و پاسخ، نمایش عملی،هدایت و راهنمایی مشاوره و دادن پمفلت در گروه آزمون اجرا شد. یک ماه بعد از مداخله آزمون ثانویه انجام شد، داده های بهدست آمده در نرم افزار SPSS نسخه 19 با استفاده از آزمون های کای دو ضریب همبستگی تی مستقل و فیشر تجزیه و تحلیلو با نتایج آزمون اولیه مقایسه شد.نتا یج: قبل از مداخله دو گروه از نظر میانگین نمره های سلامت عمومی خودکارآمدی و ابعاد سلامت عمومی تفاوت معنادارنداشتند، اما بعد از مداخله تفاوت معنادار بود (P=0/045, P=0/0001 و P=0/0001). پس از مداخله میان سلامت عمومی باخودکارآمدی همبستگی منفی معنادار میان خودکارآمدی با تعداد فرزندان همبستگی منفی معنادار و میان سلامت عمومی با تعدادفرزندان همبسیگی مثبت معنادار مشاهده شد.بحث و نتیجه گیری: در طراحی مداخلات برای ارتقاء سلامت عمومی زنان بهتر است بر افزایش خودکارآمدی آنان تمرکزکرد.

Keywords:

سلامت عمومی , خودکارآمدی , زنان , مداخله آموزشی