رمضانعلی دیانتی تیلکی - دانشیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
ذبیح الله یوسفی - استاد، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
جمشید یزدانی چراتی - استادیار، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
داود بلارک - مربی، مرکز تحقیقات ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران

مقدمه: حضور فنل در آب و فاضلاب به دلیل سمیت و تهدیدی که برای زندگی انسان و محیط زیست دارد، یک نگرانی عمدهمحسوب می گردد. هدف از این تحقیق بررسی جذب فنل توسط عدسک و کانولای اصلاح شده می باشد.روش ها: این تحقیق در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد. در این مطالعه تأثیر پارامترهای مختلف بر عملکرد جاذب ها بررسی وایزوترم و سینتیک جذب تعیین شد. جهت تعیین سطح ویژ جاذب ها از تکنیک ایزوترم BET استفاده شد و غلظت فنل درنمونه های مختلف با استفاد از دستگاه HPLC اندازه گیری شد.نتایج: کارایی حذف با افزایش زمان تماس و دوز جاذب و با کاهش غلظت اولیه فنل، افزایش می یابد. حداکثر جذب فنل درpH=3 و دوز جاذب 10 گرم در لیتر و زمان تماس 90 و 120 دقیقه به ترتیب برای بیومس های آزولا و کانولا به دست آمد . باتوجه به ضرایب، بهترین نوع ایزوترم برای جاذب آزولا و کانولا به ترتیب لانگمویر و فروندلیخ می باشد . سرعت واکنش برا ی هردو جاذب از مدل سینتیکی شبه درجه دو تبعیت می کند؛ و حداکثر ظرفیت جذب براساس مدل لانگمویر 11/2 و 9/4 میلی گرم بهازای گرم به ترتیب برای بیومس های آزولا و کانولا می باشد.بحث و نتیجه گیری: به طور کلی نتایج مشخص ساخت که می توان از بیومس های آزولا و کانولا به عنوان یک جاذب مؤ ثر وارزان جهت تصفیه پساب صنایع استفاد کرد.

آزولا، کانولا، فنل، ایزوترم جذب، تصفیه فاضلاب